آیه
یَا بُنَیَّ إِنَّهَآ إِن تَکُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَکُن فِی صَخْرَةٍ أَوْ فِی السَّمَوَاتِ أَوْ فِی الْأَرْضِ یَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ
ترجمه
ای فرزندم! اگر (عمل تو) همسنگ دانهی خردلی باشد و در دل تخته سنگی یا در آسمانها یا در زمین نهفته باشد، خداوند آن را (در قیامت برای حساب) میآورد، زیرا که خداوند دقیق و آگاه است.
نکته ها
«خردل» گیاهی است با دانههای سیاه رنگ و بسیار کوچک که دانههای آن در کوچکی و حقارت ضربالمثل است.
پیام ها
1- توجّه دادن فرزند به علم و قدرت الهی، نشانهی حکمت است. «آتینا لقمان الحکمة... یا بنیّ...»
2- در موعظه، برای هر توصیهای نام مخاطب را تکرار کنیم. (تکرار «یا بُنیّ» در این سوره و تکرار «یا ابت» در سورهی مریم آیات 40 تا 45).
3- ایمان انسان به حضور عملش در قیامت، سرچشمهی اصلاح اوست. «اِن تک مثقال حبّة... یأت بها اللّه»
4- در یک ارزیابی و نظارت کامل، باید کوچکترین کارها نیز مورد توجّه قرار گیرد. «مثقال حبّة من خردل»
5 - کوچکی، «خَردَل» سفتی، «صَخرَة» دوری و ناپیدایی، «السّموات، الارض»، در علم الهی و قدرت احضار عمل اثری ندارد. «یأت بها اللّه»
6- خداوند به همه چیز آگاه و بر همه چیز تواناست. «یأت بها اللّه... لطیف خبیر»
7- اعمال انسان، در این جهان از بین نمیرود. «یأت بها اللّه»
8 - حسابرسی خداوند دقیق است، زیرا او لطیف است. «لطیفٌ خبیر»