آیه
وَالَّذِی أَوْحَیْنَآ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ إِنَّ اللَّهَ بِعِبَادِهِ لَخَبِیرٌ بَصِیرٌ
ترجمه
و آن چه از کتاب به سوی تو وحی کردیم، همان حقّ است که تصدیق کنندهی کتابهای پیش از آن است؛ قطعاً خداوند نسبت به بندگانش خبیر و بینا است.
پیام ها
1- در قرآن، سخن باطل، خرافه، گزافه و بی منطق وجود ندارد. «هوالحقّ»
2- میزان حقّانیّت هر کلام و کتابی، قرآن است. «هوالحقّ»
3- کتب آسمانی، مؤیّد یکدیگرند. «مصدّقاً»
4- خداوند هم به نیاز بشر به وحی آگاه است، و هم به لیاقت پیامبر برای دریافت وحی. («خبیر» آگاه از باطن و «بصیر» آگاه از ظاهر است.) «بعباده خبیر بصیر»