آیه
یَآ أَیُّهَا النَّاسُ اذْکُرُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَیْرُ اللَّهِ یَرْزُقُکُم مِّنَ السَّمَآءِ وَالْأَرْضِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّی تُؤْفَکُونَ
ترجمه
ای مردم! نعمتهایی را که خداوند به شما عطا کرده یاد کنید، آیا جز خداوند، آفریدگاری است که از آسمان و زمین به شما روزی دهد؟ جز او معبودی نیست. پس چگونه از حقّ به سوی باطل بازگردانده میشوید.
پیام ها
1- همه را به اندیشه در نعمتهای الهی دعوت کنیم. «یا ایّها الناس»
2- بهترین راه شناخت خداوند، توجّه به نعمتهای اوست. «اذکروا نعمت اللّه»
3- سؤال، کلید بیدار کردن و هشدار دادن است. «هل من خالق...»
4- هم آغاز و پیدایش هستی از اوست و هم بقا و تداوم آن. «خالق - یرزقکم»
5 - رازق اوست، ولی از طریق اسباب طبیعی رزق میدهد. «یرزقکم من السماء و الارض»
6- قبل از هشدار، توبیخ معنا ندارد. «هل من خالق... فأنّی تُؤفکون»
7- هر راهی غیر توحید، بی راهه است. «فأنّی تُؤفکون»
8 - مبادا رزق خدا را بخوریم و به غیر او رو کنیم. «یرزقکم - فأنّی تُؤفکون»
9- فطرت انسان خداگر است، عوامل بیرونی، اسباب انحراف او میشود. «تُؤفکون»