آیه
وَمَا یَسْتَوِی الْبَحْرَانِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَآئِغٌ شَرَابُهُ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَمِن کُلٍّ تَأْکُلُونَ لَحْماً طَرِیّاً وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا وَ تَرَی الْفُلْکَ فِیهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُواْ مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ
ترجمه
دو دریا یکسان نیستند: این یکی شیرین، لطیف (و) نوشیدنش گواراست، و آن یکی، شور و تلخ است، ولی شما از هر دو گوشت تازه میخورید و زیور (و مروارید) بیرون میآورید و میپوشید. کشتیها را در آن میبینی که امواج را میشکافند تا از فضل او (روزی) طلبید و شاید شکرگزار باشید.
نکته ها
«عَذب» به معنای شیرین، «فُرات» به معنای لطیف، «سائغ» به معنای گوارا و «مواخر» جمع «مأخرة» به معنای شکافنده است.
زندگی افراد؛
گاهی شیرین است و گاهی تلخ.
گاهی همراه شهرت است و گاهی همراه گمنامی.
گاهی همراه غناست، گاهی همراه فقر.
گاهی با سلامتی است و گاهی با بیماری.
لیکن اگر انسان، صیّاد، غوّاص و ناخدای خوبی باشد، در همهی شرایط متضادّ میتواند موفّق باشد. «و من کلّ تأکلون... و تستخرجون»
بهرهگیری از ماهی و استخراج مواد زینتی و کشتیرانی، برکاتی است که با تلاش انسان همراه است وگرنه برکات دریا بسیار است، از جمله: تشکیل ابرها از بخار دریا، تصفیه هوا، پرورش انواع موجودات آبزی.
پیام ها
1- اول از شیرینیها بگویید. (با آن که اکثر دریاها آب شور و تلخ دارند ولی در بیان قرآن اول آب شیرین ذکر شده است.) «هذا عذب - هذا ملح»
2- خام خواری و تحریم گوشت، مورد قبول اسلام نیست. «تأکلون لحماً»
3- دریا، بستر خوراک، پوشاک و مرکب انسان است. «تأکلون - تلبسونها - تری الفلک»
4- در تغذیه باید به سراغ گوشت تازه رفت. «لحماً طریّاً»
5 - انسان به زیبائی گرایش فطری دارد و بهره بردن از زینت مورد قبول اسلام است. «تستخرجون حلیة تلبسونها»
6- نعمتهای الهی فضل اوست. ما از او طلبی نداریم. «من فضله»
7- رزق و فضل الهی در سایه تلاش و کوشش خود انسان بدست میآید. «لتبتغوا من فضله»
8 - توجّه به نعمت، زمینهی شکوفا شدن روح شکرگزاری است. «تشکرون»