مهمترین ایرادی که در مورد روایت غدیر میشود، این است که مولی از جمله به معنی دوست و یار و یاور آمده است، و معلوم نیست در اینجا به این معنی نباشد.
@@تفسیر نمونه جلد 5 صفحه 16@@@
پاسخ این سخن، پیچیده نیست، زیرا هر ناظر بیطرفی میداند تذکر و یادآوری دوستی علی (علیه السلام ) نیاز به اینهمه مقدمات و تشکیلات و خطبه خوانی در وسط بیابان خشک و سوزان و متوقف ساختن جمعیت و گرفتن اعترافهای پی در پی از جمعیت، ندارد، دوستی مسلمانان با یکدیگر یکی از بدیهی ترین مسائل اسلامی است که از آغاز اسلام وجود داشته است .
وآنگهی این مطلبی نبود که پیغمبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) تا آن زمان آن را تبلیغ نکرده باشد، بارها آن را تبلیغ کرده بود.
چیزی نبود که از ابراز آن وحشت داشته باشد تا خدا به او دلداری تاءمین دهد.
مساءلهای نبود که خداوند با این لحن که اگر ابلاغ آن را نکنی تبلیغ رسالت نکردهای با پیامبرش سخن بگوید.
همه اینها گواهی میدهد، مساله مافوق یک دوستی ساده و عادی بوده که جزء الفبای اخوت اسلامی از روز اول اسلام محسوب می شده است .
به علاوه اگر منظور بیان یک دوستی ساده بود، چرا پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) قبلا از مردم اقرار می گیرد الست اولی بکم من انفسکم : آیا من نسبت به شما از خود شما سزاوارتر و صاحب اختیارتر نیستم ؟**این جمله در روایات متعددی وارد شده است*** آیا این جمله هیچ تناسبی با بیان یک دوستی ساده دارد؟
و نیز یک دوستی ساده جای این نداشت که مردم حتی شخص عمر به علی (علیه السلام ) با این جمله اصبحت مولای و مولا کل مؤمن و مؤمنه : ای علی تو مولای من و مولای هر مرد و زن مسلمان شدی تبریک و تهنیت بگویند و آنرا یک موفقیت تازه بشمرند.**این قسمت از حدیث را که به حدیث (تهنیت) معروف شده است بسیاری از علمای بزرگ حدیث و تفسیر و تاریخ از دانشمندان اهل تسنن به طرق متعدد از جمعی از صحابه مانند ابن عباس و ابوهریه و براء بن عازب وزیدین ارقم نقل کرده اند و مرحوم علامه امینی در جلد اول الغدیر این حدیث را از شصت دانشمند اهل سنت نقل کرده است***
@@تفسیر نمونه جلد 5 صفحه 17@@@
مگر علی (علیه السلام ) تا آن روز به عنوان یک مسلمان عادی که دوستیش بر همه لازم است شناخته نشده بود، مگر دوستی مسلمانان با یکدیگر چیز تازهای بود که نیاز به تبریک داشته باشد آن هم در سال آخر عمر پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ).
به علاوه رابطه ای میان حدیث ثقلین و تعبیرات آمیخته با وداع پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) با مساءله دوستی علی (علیه السلام ) می تواند وجود داشته باشد، دوستی ساده علی (علیه السلام ) با مؤمنان ایجاب نمیکند که پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) او را در ردیف قرآن قرار دهد.**حدیث ثقلین از احادیث متواتری است که در بسیاری از کتب اهل تسنن از جمعی صحابه مانند ابوسعید خدری،زید بن ارقم،زید بن ثابت،ابوهریره،حذیقة بن اسید،ابوذر غفاری،ابورافع و ام سلمه از پیامبر اکرم (ص) نقل کرده اند***
آیا هر ناظر بی طرفی از این تعبیر نمیفهمد که در اینجا مساءله رهبری مطرح است، زیرا قرآن بعد از رحلت پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) نخستین رهبر مسلمانان و بنابر این اهل بیت (علیهمالسلام ) دومین رهبر بوده اند