منکرهایی که در حال حاضر در جامعه ما وجود دارد، در یک سطح نیست، ازاینروی لازم است در امر به معروف و نهی از منکر، اولویتها را در نظر گرفت. ما امروز بزرگترین منکری که داریم و وظیفه همگان است که با آن مبارزه کنند، همین شبهاتی است که در سطح جامعه بهویژه در مراکز علمی و دانشگاهی وجود دارد که اگر با تمام نیرو هم کسانی درصدد برآیند آنها را برطرف سازند، باز هم به دلیل گستردگی و وسعت آن، مجال کافی برای این امر ندارند. برای نمونه، آن منکری که هماکنون دانشجویان ما باید با آن مقابله کنند، شیوع فساد اعتقادی و اخلاقی در دانشگاههاست. این منکر، بزرگترین منکری است که دانشجویان متدین ما با آن مواجه هستند و تنها راه برای آنان بهمنظور مقابله با این منکرات فکری، تجهیز کردن خود به سلاح علمی، اخلاقی و معنوی است.
بنابراین امر به معروف و نهی از منکر، تنها محدود به برخی مسائل جزئی همچون بدحجابی و دیگر حرکتهای اخلاقی خلاف ادب نیست، بلکه ما نسبت به اساس دین و توهینها، شبهات و انکارهایی که به اصل آن میشود نیز مسئولیت داریم. البته مؤمن باید در برابر هر گناهی
( صفحه 150 )
حساس باشد؛ ولی اولویتها را نباید فراموش کرد. زمانی که کسی تیشه به اصل ریشه دین میزند اگر به یک شاخه و برگی بچسبیم که آن را سالم نگه داریم، دچار غفلت شدهایم. هماکنون خطرهایی وجود دارد که ریشه و اساس اسلام را هدف گرفته است و اساس نظام اسلامی، اعتقادات اصلی ما و اصول، باورها و ارزشهای دینی ما را تهدید میکند. اگر دراینزمینه غافل شویم، ممکن است در جامعه به ضروریترین مسائل شک کنند و زمانی که شک و شبههای پیدا شد، علاج آن بهآسانی امکان نخواهد داشت. ما باید این خطرها را جدی بگیریم و در تقویت مبانی فکری و عقیدتی خود و دیگران حساس باشیم که اگر درنگ کنیم، زمانی متوجه خواهیم شد که کار از کار گذشته است. خدا را سپاس میگوییم که هنوز برای انجام این رسالت دیر نشده و زمینههای قوی دینی مردم همچنان باقی است؛ هنوز روح دینی مردم و علاقهمندیشان به اسلام، ولایت فقیه، نظام اسلامی و نهادهای اسلامی بسیار قوی است. ولی بههرحال، این وضعیت همیشه به این شکل باقی نخواهد ماند و دشمن میکوشد آرامآرام، گوشههایی از دین را بساید تا سرانجام چیزی از آن باقی نماند. در مقابله با چنین خطری، وظیفه متدینان اقتضا میکند که راههایی را بیابند و برنامههایی را معرفی کنند تا جوانان، از لحاظ منطق دینی بیش از این، تقویت شوند و قادر گردند از افکار، عقیدهها، و ارزشهایشان در برابر شبهاتی که مطرح میشود، دفاع کنند، و فراتر از این، بتوانند دیگران را رسوا و عقاید آنها را تسخیف کنند و به شبهات آنان پاسخهای منطقی و قابل فهم بدهند.
( صفحه 151 )