شیخ حُر عاملی از ذوق شعری بالایی نیز برخوردار بود.
او اشعار فراوانی در مدح و ستایش اهل بیت عصمت و طهارت سروده است و دیوانی دارد که شامل بیست هزار بیت شعر است.
از ویژگیهای شعر او طولانی بودن آن است. او قصیدهای در مدح پیامبر و اهل بیت آن حضرت دارد که بیش از صد بیت است و قصیدهای دیگر شامل معجزات و فضایل پیامبر و اهل بیت آن حضرت است و شامل چهار صد بیت میباشد.
او در شیوههای شعری نیز از مهارت خاصی برخوردار بوده است. مثلا 29 قصیده در مدح اهل بیت دارد که مجموعه ابیات هر قصیده را به یکی از حروف الفبا قافیه داده است.
در قصیدهای دیگر چهار طرف هر بیت را با یک کلمه آورده است و در قصیدهای تمام ابیات را بدون الف آورده است.
از جمله اشعار اوست:
سأنا حرٌ عبد لهم فإذا ما شرفونی بالعتق عدت رقیقا
یعنی «گرچه نام من حُر است، یعنی آزاد، ولی من عبد و بنده اهل بیتم و اگر آنان مرا شرافتمند سازند و آزادم کنند باز هم به بندگی آنان باز خواهم گشت».
و در جای دیگر میفرماید:
سلئن طاب لی ذکر الحبائب إننی أری مدح أهل البیت أحلی و أطیبا
یعنی «اگر یاد دوستان لذت بخش است برای من مدح اهل بیت شیرینتر و لذتبخشتر است.»