خاندان شیخ طوسی تا چند نسل همه از علما و فقها بودهاند. پسرش شیخ ابو علی ملقب به «مفید ثانی» فقیه جلیل القدری است و بنا بر نقل مستدرک (ج 3، ص 498) کتابی به نام «أمالی» دارد و کتاب «النهایة» تالیف پدرش را نیز شرح کرده است.
مطابق نقل کتاب «لؤلؤة البحرین» دختران شیخ طوسی نیز فقیهه و فاضله بودهاند.
شیخ ابو علی فرزندی به نام «شیخ ابو الحسن» داشت که بعد از پدرش مرجعیت و ریاست حوزه علمیه به او منتقل گردید.
عماد طبری گفته است: اگر صلوات بر غیر انبیا روا بود، من بر این مرد صلوات میفرستادم.
او (پسر شیخ) در سال 540 هجری درگذشت.