1- كتاب« المراقبات» مرحوم آیت الله ملكى تبریزى جهت مراقبه ماه هاى رجب و شعبان و رمضان و ذیحجّه، كتاب ارزشمندى است. لازم است عزیزانى كه مى خواهند در سلوك قدمى بردارند، از آن استفاده نمایند.
2- اقبال الاعمال ج 3 ص 190، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى
3- براى روشن شدن معنى مزه روزه، به كتاب« روزه، دریچه اى به عالَم معنا» رجوع فرمایید.
4- قالَ مُوسى بْنَ جَعْفَر( علیه السلام):
« رَجَب شَهْرٌ عَظیمٌ، یضاعِفُ اللهُ فیه الْحَسَناتِ، وَ یمْحُو فیهِ السَّیئاتِ، مَنْ صامَ یوْماً مِنْ رَجَبٍ تَباعُدَتْ عَنْهُ النّارُ مَسیرة سَنَةٍ، وَ مَن صامَ ثَلاثَةِ ایامٍ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةٍ»
( اقبال الاعمال ج 3 ص 191)؛ یعنى« رجب، ماه عظیمى است كه خداوند نیكى ها را در آن چند برابر و بدى ها را محو مى نماید، هر كس یك روز از ماه رجب را روزه بدارد، آتش جهنّم به فاصله یك سال از او دور مى شود و هر كس سه روز از آن را روزه دارد، بهشت براى او واجب مى شود». همچنان كه در روایت دیگرى از رسول خدا( ص) داریم:« هر كس كلّ ماه رجب را روزه دارد، خداوند رضایت خود را براى او ثبت مى كند و كسى كه رضایت خداوند براى او ثبت شد، مورد عذاب قرار نمى گیرد».( مصباح المتحجد ج 2 ص 797)
5-« رَجَب نَهْرٌ فِى الْجَنَّةِ اشَدُّ بَیاضاً مِنَ اللَّبَنِ وَ احْلى مِنَ الْعَسَلِ، مَنْ صامَ یوْماً مِن رَجَبِ سَقاهُ اللهُ مِنْ ذلِكَ النَّهْر»( اقبال الاعمال ج 3 ص 191)؛
6- براى پیگیرى این نكته مى توانید به تفسیر سوره« یس» از همین نویسنده رجوع فرمایید.
7- رجوع كنید به« توحید صدوق» باب ما جاء فى الرّؤیه، حدیث 21
8- همان.
9- وسائل الشیعه ج 10 ص 493
10- مفاتیح الجنان، اعمال مشتركه ماه شعبان، صلوات مرویه از امام سجّاد( علیه السلام).
11- 186/ بقره
12- براى بررسى بیشتر این موضوع به نوشتار« رمضان، دریچه رؤیت» رجوع فرمایید.
13- مرحوم شیخ عباس قمى« ره» را دعوت مى كنند كه یك ماه رمضان را در مسجد گوهرشاد مشهد منبر رود. هنگامى كه مرحوم ملّا عباس تربتى خبردار مى شوند تصمیم مى گیرند جهت استفاده از مواعظ مرحوم شیخ عباس قمى به مشهد بروند. روز اول خود را پشت ستون مسجد پنهان مى كند كه شیخ عباس قمى« ره» او را نبینند، ناگهان چشم شیخ عباس قمى« ره» به او مى افتد. همان وسط منبر مى گویند: مردم! شما آمده اید كه استفاده ببرید، كسى در این مجلس هست كه بهتر از من این كار را مى تواند انجام دهد، اجازه دهید همه ما این یك ماهه از او استفاده كنیم و از منبر پایین مى آیند و با اصرار، مرحوم تربتى را بالاى منبر مى فرستند و تمام طول ماه رمضان پاى منبر او مى نشینند.
آیا این حركات، نشانه سلوك حقیقى و وصول به حقایق عالَم نیست؟
14- بحار الانوار ج 68 ص 221