در مورد عظمت و اهمیت ماه رجب توجه كنید به روایت مشهورى از پیامبر اكرم (ص) در كتب روایى ما از جمله در كتاب اقبال سید بن طاووس در اعمال ماه رجب و یا در كتاب المراقبات مرحوم آیت الله ملكى تبریزى (ره)(1) كه به حدیث فرشته «داعى» مشهور است. آن روایت عبارت است از این كه:
رُوى عن النَّبى (ص): «انَّ اللهَ تَعالی نَصَبَ فِی السَّماءِ السّابِعَةِ، مَلِكاً یُقالُ لَهُ الدّاعِی»؛ یعنى خداوند یك ملكى در آسمان هفتم دارد كه اسم آن ملك «داعى» است. چرا جایگاه این ملك آسمان هفتم است؟ چون آسمان هفتم مقام حقیقت محمّدى (ص) است یعنى این روایت بر مقام پیامبرآخرالزمان (ص) منطبق است. بعد حضرت محمد (ص) مى فرمایند: «فَاذا دَخَلَ شَهرُ رَجَب، یُنادی ذلِكَ المَلَكُ كُلَّ لَیْلَةٍ مِنْهُ الَی الصَّباحِ» از سر شب تا صبح این مَلَك ندا مى كند. یعنى نورى از غیب هفتم عالم بر غیب جان شما ندا مى كند- یك ارتباط پنهانى باطنى از ابطن عالم كه همان آسمان هفتم باشد و دیگر بالاتر از آن مرتبه اى نیست، ارتباطى از آن باطنى ترین حقایق، با بنیان وجود ما برقرار مى شود. آرى؛ خداوند آن ملك را مأمور كرده است كه در این ماه با جان ما حرف هایى را بزند، كه عرض خواهیم كرد. خداوند به لطف و كرم خودش به ما كمك كند كه در این ماه آن ندا را بشنویم، آرى مى شود شنید. خودتان ملاحظه كنید، در شروع ماه رجب گویا حال و هواى روحى
شما مستعد پذیرش الطاف خاصى شده است. پس معلوم است آن ندا چون نسیمى بر جان مسلمانان مى وزد و پیامبر اكرم (ص) نیز این نور را مى بینند كه دارند از آن خبر مى دهند و به ما توصیه مى فرمایند: خود را براى پذیرش آن الطاف خاص آماده كنید.
حتماً مى دانید كه ماه رجب قبل از اسلام هم مورد توجه بوده است. حضرت نوح (ع) در ماه رجب كشتى شان را حركت دادند، چون در چنین شرایطى امید بیشترین لطف را داشتند. در تاریخ داریم كه خود اهل مكّه با این كه مسلمان نبودند حرمت این ماه را حفظ مى كردند، چون رعایت حرمت ماه رجب و استفاده كردن از الطاف خاص خداوند در این ماه در پیام سایر پیامبران (سلام الله علیهم) هم مطرح بوده است و اهل مكه در عین بت پرستى، تحت تأثیر توصیه انبیاء گذشته بوده اند.
این مَلك «داعى» چه مى گوید؟ ملاحظه كنید این انوار به قلب مى خورد «طُوبی لِلذّاكِرینَ، طُوبی لِلطّائِعینَ» یعنى ملك مى گوید، خوشا به حال آنهایى كه اهل ذكر حق هستند،
خوشا به حال آنهایى كه اهل اطاعت از حق هستند و لذا به جهت گفتار این مَلك، علاقه اى به ذكر خدا و كششى به سوى اطاعت بیشتر در شما ایجاد مى شود. مَلك مى گوید:
اى ذاكران! مطیعان! مستغفران! مژده، مژده، بشارت، بشارت. «یقُولُ اللهُ تَعالی: انَا جَلیسُ مَنْ جالَسَنی»؛ این ملك مى گوید كه خداى تعالى مى فرماید: كسى كه با من بنشیند، من با او مى نشینم، من همنشین كسى هستم كه با من همنشین شود. یعنى خداوند در این ماه از طریق سروش ملكِ داعى، مخلوقش را به همنشینى با خودش دعوت مى كند و برمى انگیزاند. و حتماً مى دانید با ذكر و یاد خدا ورعایت دقیق حرام و حلال حضرت حق است كه ما یاد خدا مى كنیم و این ها وسیله اى است كه آدم زمینه اى فراهم كند تا با خدا بنشیند. خداوند خبرى را در این ماهِ خاص به طالبان انس با حق مى دهد كه بنده مى تواند همنشینى خاص الهى را در این ماه براى خود تهیه ببینیدو به واقع لطفى از این بالاتر نیست، گفت:
این كه بینى مرده وافسرده اى
زان بُوَدكه ترك سَروَركرده اى
مى خواهند در این ماه راه انس با حقّ را براى ما باز كنند. دیده اید بعضى مواقع از بودن خودتان خسته شده اید، دائماً حوصله تان سر مى رود؟! این به جهت قطع ارتباط باطنى قلب است با حق، حالا اگر انس با حق وارد زندگى و
جان تان شد و خداوند جلیس شما شود، حوصله سررفتن برایتان معنى نمى دهد. چرا كه:
هر كه در خانه اش صنم دارد
گر نیاید برون چه غم دارد