آیه
وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآناً أَعْجَمِیّاً لَّقَالُواْ لَوْلَا فُصِّلَتْ آیَاتُهُ ءَاْعْجَمِیٌّ وَ عَرَبِیٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِینَ آمَنُواْ هُدیً وَشِفَآءٌ وَالَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ فِی آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَیْهِمْ عَمیً أُوْلَئِکَ یُنَادَوْنَ مِن مَّکَانِ بَعِیدٍ
ترجمه
و اگر ما قرآن را عجمی قرار داده بودیم حتماً میگفتند: «چرا آیات آن باز و روشن نشده (و با تعجب میپرسیدند) آیا (قرآن) اعجمی و (مخاطب آن پیامبر و مردم) عربی؟!» بگو: «این قرآن برای کسانی که ایمان آوردند هدایت و شفایی است، و کسانی که ایمان نمیآورند در گوشهایشان سنگینی است و قرآن برای آنان مایه کوری است، (گویی) آنان از راه دور ندا میشوند. (ولی صدا را نمیشوند).
نکته ها
کلمهی «أعجمی» از «عُجمه» به معنای نارسا و نامفهوم است. از آنجا که زبانهای غیر عربی برای عربها نا مفهوم بوده است، لذا به زبانهای غیر عربی، أعجمیّ میگفتند.
پیام ها
1- دشمن هرگز از بهانهجویی دست بر نمیدارد؛ اگر قرآن عربی باشد میگوید: گوش ما سنگین است «فی آذانهم وقر» و اگر عجمی باشد میگوید: چرا روشن نیست. «لولا فصّلت ایاته»
2- شرط بهرهمندی از هدایت و شفای قرآن ایمان است. «للّذین آمنوا هدیً و شفاء»
3- قرآن، درمان بیماریهای اخلاقی، خانوادگی، اجتماعی و... است. «شفاء»
4- کسی که در برابر خورشید قرآن، چشم خود را ببندد گویا کور است. «و هو علیهم عمیً»
5 - برای اثر پذیری، آمادگی لازم است. کسی که ظرف روحش رو به بالا و سرباز باشد حتّی یک قطره باران را از آسمان جذب میکند، ولی کسی که ظرف روحش بسته و رو به پایین باشد، حتّی اگر در دریای معرفت فرو رود چیزی را جذب نمیکند. خداوند به کسانی که کنار رسول خدا صلی الله علیه وآله هستند ولی آمادگی پذیرش ندارند میفرماید: گویا از مکانی دور مورد خطاب واقع میشوند. «ینادون من مکان بعید»