تربیت
Tarbiat.Org

اربعین حسینی؛ امکان حضور در تاریخی دیگر
اصغر طاهرزاده

معنای پیروزی امام حسین(ع)

از راه ارتباط با امام است كه انسان مى‏فهمد آن بُعدى از ابعاد ما كه جداى از امام، راه خود را طى مى‏كند، ناخود ماست. هنوز كه هنوز است امام‏حسین(ع) حجّت خدا در هستى است و یزید و یزیدیان شكست‏خورده‌ی تاریخ‌اند، این همان پیروزى حقیقى و اصیل است. تحلیل‏هاى غیر شیعى و غیر اربعینى است كه امام‏ حسین و حضرت على(ع) را شكست خورده مى‏بیند و مى‏گوید اگر حضرت على(ع) حق است، چرا بر معاویه پیروز نشد و اگر امام حسین(ع) حق بود، چرا یزید او را شكست داد؟ چنین کسی معنای پیروزی و شکست را نمی‌شناسد. امیرالمؤمنین(ع) با عظمت خود، بر فراز متعالى‏ترین ارزش‏ها، انسانیّت را به نمایش‏گذاردند و معاویه، سیاه‏رویى خود را به نمایش گذاشت؛ آن‏هایى كه پیروزى حضرت على(ع) بر معاویه و پیروزى امام حسین(ع) بر یزید را نمى‏بینند، معلوم نیست در كجای عالم زندگى مى‏كنند! و معلوم نیست معنای حیات خود را در كجا تعیین كرده‏اند!
یكى از بحث‏هاى مطرح در دنیا این است كه چرا بعضى از آدم‏هاى مذهبى كه حتى كتاب‏هاى مذهبى هم مى‏نوشتند، یك‏مرتبه حق را كنار مى‏گذارند و به اصطلاح، نان به نرخ روز مى‏خورند. بنده فكر مى‏كنم چون جوّ و مکر زمانه این‏ها را فرا مى‏گیرد و پیرو جوّ و مکر زمانه مى‏شوند، دین‌شان را كنار مى‏گذارند ولی پس از مدّتى همین نان به نرخ روزخوردن‌ها، آن‏ها را سرخورده مى‏كند. شما در جریان انقلاب اسلامى، چنین افرادى را دیده‏اید كه چند روزى طرفدار انقلاب بودند و پس از مدتّى انقلاب را رها كردند. این‏ها در واقع آن روزى هم كه طرفدار انقلاب بودند به جهت حق بودن انقلاب نبود، بلكه به دلیل این‏كه فضای آن روز بیشتر فضای انقلابى بود، به انقلابیون پیوسته بودند و به تعبیر دیگر این‏ها طرفدار فضای غالبِ زمانه بودند. چنین افرادى نمى‏توانند از فضای ظلمانی زمانه‌ی خود نجات پیدا كنند چون حسینى نیستند. سنت اربعین به ما یاد می‌دهد همیشه حقّ، حق است و شما باید به حق وفادار باشید حتى وقتى كه تمام جامعه را جوّ یزیدى فرا مى‏گیرد، حتى اگر بناست كشته شوى، باز هم به حق وفادار باش. وفادارى به حق است كه تو را نجات مى‏دهد.
وقتی در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که با سیطره‌ی فرهنگِ تجدد روبه‌روئیم و نتوانسته باشیم تزلزل آن تمدن را احساس کنیم، به زحمت می‌توان متوجه حضور تاریخی شد که اربعین در این زمانه گشوده است؛ مگر آن‌که تابع مشهوراتِ دوران نباشیم و به امکاناتی که در ذات حرکت اربعینی این زمانه نهفته است بیندیشیم و به آینده‌ای که ماورای فرهنگ تجدد، در حال طلوع است نظر کنیم؛ هرچند در عالَمی که همه‌ی مناسبات آن را فرهنگ تجدد معنا کرده است، غریب بمانیم، ولی گمان نکنیم راهی جز راه تجدد در مقابل ما نیست.