همان‌گونه كه كفش سبب حفظ پا می‌شود، لباس سبب حفظ بدن است. حفظ بدن تنها مخصوص سرما و گرما نیست. هر چه بدن بهتر پوشیده باشد سالم‌تر و هر‌چه به سمت برهنگی برویم، فتنه و فساد بیشتری را خواهیم یافت. پوشش برای زن و مرد واجب است و برای دختران ضروری‌تر.
انسان اشیای گرانبها را بدون سرپوش، در دسترس همه قرار نمی‌دهد. روی ماشین‌های قیمتی، اجناس قیمتی و كتاب‌های قیمتی، نوعی پوشش و جلد قرار می‌دهند.
اگر برهنگی و خودنمایی رواج پیدا كند، هر كس می‌خواهد زیبایی‌های خود را بهتر و بیشتر نشان دهد و هر‌چه توجه به زیبایی‌ها بیشتر شود، انسان از هدفهای بزرگ خود غافل می‌شود.
شما اگر در مسیر راه مدرسه سرگرم تماشای دیدنی‌ها بشوید، یا از كلاس باز می‌مانید یا سر‌كلاس حواس شما به سوی آن دیدنی‌هاست. چون دیدن یك كار ساده‌ای‌است، ولی اثر آن در روح انسان باقی می‌ماند.
حتی دیدن بعضی از صحنه‌ها، در خواب هم انسان را به خود مشغول می‌كند.
اسلام برای رسیدن به هدفهای خوب، سفارش كرده كه از امور متفرقه صرف‌نظر كنید.
به چند نمونه توجه كنید:
1- اسلام می‌فرماید: «برای لذت بردن از غذا، حواس شما به غذای خودتان باشد.» (1) كسانی كه سر سفره مشغول دیدن فیلم و نگاه به این و آن هستند از غذای خود لذت كامل نمی‌برند.
2- هنگام نماز، در مقابل عكس و مجسمه و درب باز و روبروی انسان‌ها نماز نخوانید، زیرا نگاه به اینها، شما را از هدف اصلی كه رابطه و گفتگو با خداست باز می‌دارد.
3- هنگام تحصیل و مطالعه یا در جلسه امتحان هر چه بیشتر به اطراف بنگریم، موفقیت ما كمتر خواهد شد.
اسلام برای اینكه هر كس به هدف خود برسد و حواسها پرت نشود، به همه دستور داده از زیبایی‌های خود در بیرون استفاده نكنند و مسیر كوچه و خیابان به گونه‌ای باشد كه همه‌ی مردم به طور جدّی به سراغ كار خود بروند تا به هدف خود برسند.
هر چه جلوه بیشتر باشد و هر چه به اطراف بنگریم از تصمیم خود كم كرده‌ایم. نظیر جوی آبی كه اگر به اطراف رها شود، چیزی از آن به مزرعه نمی‌رسد. هر سال میلیونها تصادف رانندگی در دنیا به خاطر پرت شدن حواس افراد است. شما اگر به لباس و كار خود توجه كنید اندوه ندارید، اما اگر از خانه كه بیرون آمدید به هر ماشین و لباسی چشم دوختید، یا نسبت به افراد دیگر حسادت می‌ورزید یا غصه می‌خورید یا نسبت به پدر و مادر بدبین می‌شوید و یا نسبت به خداوند كم‌علاقه می‌گردید.
این گوشه‌ای از ضررهای حضور در جامعه با پوشش‌های نامناسب و به دنبال آن چشم‌چرانی‌ها است.
قرآن می‌فرماید: «به مردان و زنان با ایمان بگو از بعضی از نگاه‌های خود چشم‌پوشی كنند. و به زنان بگو باید روسری خود را بر گردن خود بیفكنند (تا علاوه بر سر، گردن و سینه‌ی آنها نیز پوشیده باشد) و زینت خود را (برای نامحرمان) ظاهر نكنند». (2)
خداوندی كه ما را آفرید و به ما چشم داد و برای لذت بردن ما حتی آسمان‌ها را با ستارگان زینت داد، اگر به ما گفت خود را بپوشانید و به هر چیز نگاه نكنید، خیر ما را می‌خواهد.
اگر خداوند به ما دستگاه گوارش داد و انواع میوه‌های لذیذ را برای ما آفرید، ولی فرمود گوشت خوك یا شراب نخورید، خیر ما را خواسته است. همان‌گونه كه اگر والدین با تلاشهای شبانه‌روزی، همه‌ی امكاناتی را كه در توان دارند برای ما فراهم كنند بعد به ما دستور دهند به طرف چیز خاصی نرویم خیر ما را می‌خواهند.
در دنیا هر كشوری از حجاب و عفت و پاكدامنی دورتر شود، آمار خلافكاری‌های آن نیز بیشتر می‌شود. دختران و پسران بی‌بند و بار، شكار افراد هرزه می‌شوند و مورد سوء قصد قرار می‌گیرند.
دختران و پسران ما باید بدانند مدرسه و محیط سالم آنجایی‌است كه انسان هدف را گم نكند و استعدادهای انسان پخش نشود.
اسلام افرادی را مَحرم و افرادی را نامحرم دانسته است. ما اگر خواسته باشیم بنده‌ی خوب خدا باشیم باید آنگونه كه او می‌خواهد لباس بپوشیم و هر جا او گفته پوشش خود را مراعات كنیم. پسران نیز باید به گونه‌ای لباس بپوشند که افراد هرزه به آنان نگاه بد نیندازند.
قرآن می‌فرماید: «هر گاه خواستید چیزی را از زنان (به عنوان عاریه) بگیرید از پشت پرده بخواهید. این رفتار برای فكر و روح شما پاك‌تر است». (3) اختلاط و ارتباط دختر و پسر و زن و مرد بدون حریم و حجاب، به پاكی دل و روح هر دو ضربه می‌زند.
1. سوره عبس، آیه 24.
2. سوره احزاب، آیه 59.
3. سوره احزاب، آیه 53.