تربیت
Tarbiat.Org

کربلا مبارزه با پوچی‌ها
اصغر طاهرزاده

وقتی كربلا گُم می‏شود

این نكته را در نظر داشته باشید و با برخی از این برداشت‌های كاهش یافته از كربلا، مقایسه كنید، ببینید چقدر عظمت كربلا را پایین می‏آورند در حدّی‏كه با شهید مطهری (ره) مقابله می‏كنند و به آن شهید متفكر ایراد می‌گیرند كه چرا می‏گویید حسین(ع) برای كشته شدن خودش هم برنامه داشت. نویسنده كتاب شهید جاوید خیلی تلاش می‏كند تا این فضای حفظ قداست توسط حسین‏(ع) و نفی قداست توسط دشمنان حسین‏(ع) را نبیند، یا اصلاً نفی بكند. خیلی حیف است كه آدم در كربلا گم بشود، كه این آغاز بدبختی است. به نظر من بدون كربلا بشریّت بدبخت است، در كربلای كاهش یافته - در كربلایی كه رسالت حسین(ع) گم شود- انسان نمی‏تواند نجات پیدا كند. خدا شهید‌مطهری را رحمت كند به قول خودش مسئله كربلا چیز بسیار دقیق و پیچیده‏ای است به طوری كه با یك نگاه سطحی نمی‏توانیم مسائل آن را دریابیم. ان‌شاءالله بحثی را كه در كتاب «زیارت عاشورا اتحادی روحانی با امام‌حسین(ع)» آمده است مطالعه نمایید، كه به لطف خدا اشارات خوبی در آن جا به عنوان توجه به مقام قدسی برنامه‏ریزان كربلا مطرح شده‌است. امام‏باقر(ع) در این زیارت از آن طرف روحیه‏ای را كه مقابل حسین(ع) ایستاد به خوبی ترسیم كرده است «الِعصابَةَ الّتَی جَاهَدَتِ الْحُسَیْنَ» امام می‏گوید: ای انسان‌ها اگر می‏خواهید رسالت حسین(ع) را بفهمید، یادتان باشد كه چه فرهنگی در مقابل امام‌حسین(ع) ایستاده است، حسین(ع) می‏خواهد بفهماند كه خطر حسین‌كُشی چیست؟ روی این نكته تأمل كنید، برای حضرت امام‌حسین(ع) فرقی نمی‏كند كه عمرسعد بمیرد یا نمیرد، یزید بمیرد یا نمیرد، چراكه او امام است و در افقی بالاتر از این حرف‌ها به انسان می‏نگرد.
إن‌شاءالله ما به لطف خدا به جایی برسیم كه برایمان فرقی نكند كه فلانی بمیرد یا نمیرد، مهم این است كه آن بیماری خطرناكی را كه این‌ها به آن دچار شده‏اند بشناسیم، و امید من این است كه همه عزیزان فكر و ذكر و ذهن خودشان را صرف بررسی كربلا كنند و كتاب ابی‌مخنف كه اخیراً از دل تاریخ طبری در آورده‏اند و كتاب قیام حسین از آقای شهیدی، و كتاب ارشاد شیخ مفید و امثال این‌ها را مطالعه نمایند. مهم این است كه حادثه‏ها را ببینیم و زود نگذریم، یعنی چه كه امام‌حسین(ع) با حُرّ این‌گونه مدارا می‏كنند، چرا امام در روز عاشورا لشكر عُمر سَعد را این قدر نصیحت می‏كنند؟ چرا به سادگی از این حركات می‏گذرید. فهمیدن این مسائل به اندازه فهم عمق شریعت، كار می‏خواهد كه آدم بفهمد چرا امام‌حسین(ع) این كار را می‏كند. بله با یك تحلیل ساده می‏توان از آن گذر كرد و خود را راحت نمود به همان نحوی كه حركات آدم‌های عادی را تحلیل می‏كنیم. در این صورت نجات ما به‌وسیله حسین(ع) چه می‏شود؟ «حُسَیْنٌ مِنّی وَ اَنَا مِنْ حُسَیْن» چه می‏شود؟