یكی بشر را دعوت به پوچی و سرگرمی میكند، و یكی تمام اینها را زیرپا میگذارد تا قلب انسان را با خدا آشنا كند، و حسین(ع) راهی را نشان داد تا بشر هیچ‌وقت سرگردان نماند و محكوم نظام ارزشی دروغین زمانه نگردد، آنگاه كه آن نظام، انسانها را به غیرعهد فطری و الهی میخواند.
چراكه بشر همواره در طلب خانة امن روحانی و معنوی برای ابدیت خود بوده و خواسته است تا در زیر سایة دین خدا، خانة امنش را بنا كند و حیات ابدی خود را در همین دنیا، خارج از زمین و زمانِ خاص پایه‌گذاری نماید و به همین‌جهت از پوچی میهراسد، چراكه پوچی یعنی ماندن و بودنی در اسارت زمان و مكان و محرومیت و جدایی از خانة امنی كه فوق زمان و مكان است.