1 - صحیفه‌ی امام، ج1، ص 179.
2 - سخنی است از رسول خدا(ص) در جامع الأخبار شعیری، ص 83.
3 - سوره‌ی نصر، آیه‌ی 2.
4 - بحارالانوار، ج75، ص 116.
5 - مروج الذهب، ج 2، ص 341 به نقل از الغدیر، ج10، ص397.
6 - بحار الأنوار، ج44، ص 364.
7 - گروه‌هایی مثل سلطنت‌طلب‌ها که در زمان حاکمیت شاه خون دلی نخوردند و در آن زمان منتظر گشایشی برای نفی حاکمیت نظام شاهنشاهی نبودند تا با ظهور انقلاب متوجه شوند آن دوران تمام شده، هنوز تلاش می‌کنند در همان دوران زندگی کنند.
8 - ابومخنف كوفى، لوط‌بن‌یحیى، وقعة الطف، ص 229.
9 - الكافی، ج8، ص 207.
10 - صحیفه‌ی امام، ج17، ص 294.
11 - سلیمان كتَّانی دار المُرتضى بیروت الامام الحسین(ع) فی حله البرفیر، ص 183.
12 - آیت‌الله خاتم یزدی، کیهان اندیشه، ش24.
13 - آیت‌الله مظاهری، سرگذشت‌های ویژه از زندگی امام خمینی، ج 5.
14- نهج البلاغه، نامه‌ی26.
15 - صحیفه امام، ج1، ص 415، سخنرانى[در مخالفت با لایحه‌ی كاپیتولاسیون] 4/7/1343
16- 21/9/1391.
17 - آیت‌الله جوادی، صهبای حج، ص ۴ ـ ۳۴۳.
18 - سوره‌ی انبیاء، آیه‌ی73.
19- شیخ بهائى، مفتاح الفلاح فی عمل الیوم و اللیلة، ص 182.
20 - ترجمه‌ی الغدیر فى الكتاب و السنه و الادب، ج3، ص 123.
21 - همان، ج20، ص 86.
22 - سوره‌ی عنکبوت، آیه‌ی 45.
23 - روح حاکم بر کوفیان از قتال با امام حسین(ع) کراهت داشتند ولی آن‌ها اصولی نداشتند که بر کراهت خود پایدار بمانند. ابن زیاد همین که یک تن از رجال را با سرپرستی جمعی انبوه به قتال با امام(ع) روانه می‌کرد، چون به کربلا می‌رسیدند جز اندکی باقی نمانده بودند و لذا دستور داد هرکس در محله‌های کوفه مانده است را به نزدش آورند، به مردی برخورد کردند که از شام برای گرفتن میراثی، به کوفه آمده بود، او را نزد عبیدالله بردند و او گردن آن مرد را زد و از این طریق از مردم زهر چشم گرفت و مردم به سوی قتال با حسین(ع) حرکت کردند، با شهادت میثم نیز ارعابِ لازم را در بین مردم محکم کرد و در باب خانه‌ی عمرو بن حریث او را بردار زد و از این طریق َنفَس‌ها را گرفته بود. آیا این لشکر به کشتن حسین(ع) آمده بودند و یا برای فرار از کشته‌شدن این جا جمع بودند؟
24- انساب الاشراف، ج3، 151.
25- عقدالفرید، ج5، ص115.
26- صحیفه‌ی امام، ج 1، ص 246، سخنرانی در 13/3/1342.
27 - سیدبن طاوس، اللهوف على قتلى الطفوف، ص 61.
28- اللهوف على قتلى الطفوف، ص 65.
29 - سخنان مقام معظم رهبری در تاریخ 23/7/1391.
30 - سوره‌ی انفال، آیه‌ی 7.
31 - طبری، ج 3، ص 330.
32 - «بصائرالدرجات»، ص 48، «بحارالانوار»، ج2، ص71.
33- صحیفه‌ی امام، ج3، ص 330 . بهمن 1356.
34 - صحیفه‌ی امام، ج2، ص 65. بهمن 1344.
35 - صحیفه‌ی امام، ج 21، ص 328.
36 - سوره‌ی اعراف، آیه‌ی 137.
37 - سوره ی آل عمران، آیه‌ی 53.
38- بحار الأنوار، ج44، ص 247.
39 - اعیان الشیعه، ج 3، ص 500.
40 - صحیفه‌ی امام، ج 1، ص 420.
41 - محسن وزوائی در ۸ مرداد ماه ۱۳۳۹ در تهران متولد شد. وی هم زمان با شرکت در فعالیت های سیاسی و عقیدتی از سال ۱۳۵۶ مسئولیت هدایت مبارزات دانشجویی را در دانشگاه شریف، علیه رژیم پهلوی را به عهده داشت. وی در درگیری‌های مسلحانه و سرنوشت‌ساز ۱۹ تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ حضور داشت و در تصرف دو پادگان مهم جمشیدیه و عشرت‌آباد شهامت بالائی نشان داد. به دنبال تلاش‌های دولت موقت و اعتراض اقشار مختلف مردم محسن وزوائی از کردستان به تهران آمد و پس از هماهنگی و برنامه‌ریزی‌های لازم با جمعی از دانشجویان پیرو خط امام در روز ۱۳ آبان ۱۳۵۸ سفارت آمریکا را به عنوان لانه‌ی جاسوسی تسخیر کرد. با تشکیل سپاه به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در می‌آید و مدتی به عنوان فرمانده مخابرات سپاه انجام وظیفه کرده سپس سرپرستی واحد اطلاعات عملیات به او محول می‌گردد. وی به‌دنبال تجاوز عراق به ایران داوطلبانه به جبهه‌ی غرب عزیمت می‌کند که با ورودش به این منطقه تحولی در این محور پدید می‌آید. به طوری‌که در عملیات سرنوشت‌ساز پارتیزانی به عنوان فرماندهی گردان نهم مسئولیت محور تنگ کورک تا حد فاصل تنگ حاجیان را به عهده می‌گیرد. در اردیبهشت ۱۳۶۰ طرح آزادسازی ارتفاعات بازی دراز در دستور کار قرار می‌گیرد. وزوائی نیز در تمام مراحل شناسائی این حمله حضور می‌یابد و در آنجا رابطه‌ی صمیمانه با خلبان علی اکبر شیرودی پیدا می‌کند. وزوائی در طول جنگ در عملیات‌های متعدد با مسئولیت‌های گونان حضور داشت. در ۲۰ آذر ۶۰ در عملیات مطلع الفجر، فرمانده عملیات بود. در اسفند سال ۱۳۶۰ فرماندهی گردان حبیب بن مظاهر تیپ تازه تأسیس محمد رسول الله(ص) می‌شود که در عملیات فتح المبین این گردان نوک عملیات بود. با تأسیس تیپ ۱۰ سید الشهدا فرماندهی این تیپ می‌شود. تیپ ۱۰ سید الشهدا در ۲۳ فروردین ماه ۱۳۶۱ وارد عملیات بیت المقدس شده و برای اجرای بهتر عملیات با تیپ حضرت رسول ادغام می‌شوند. وزوائی نیز فرماندهی محور اصلی را عهده دار می‌شود. پس از شرکت در عملیات‌های متعدد به‌خصوص بیت المقدس سرانجام در ۱۰ اردیبهشت سال ۱۳۶۱ در عملیات بیت المقدس هنگام هدایت نیروهای تحت امر بر اثر اصابت گلوله و ترکش به شهادت می‌رسد.
42 - اللهوف على قتلى الطفوف، ترجمه فهرى، النص، ص 65.
43 - عبدالرّحمن بن عبد ربّه انصارى خزرجى از شهداى كربلاست. وى از اصحاب رسول خدا(ص) بود و پس از رحلت آن حضرت نیز از كسانى بود كه به امیرالمؤ منین(ع)، اخلاص داشت. (فرهنگ عاشورا/جوادمحدثی).
44 - پیام حضرت امام به رزمندگان در 10/1/61 در رابطه با عملیات فتح‌المبین.
45- صحیفه‌ی امام، ج21، ص 92.
46 - جهت بررسی ریخت و پاش‌هایی که توسط عثمان انجام شد به شرح نهج‌البلاغه‌ی ابن ابی‌الحدید، شرح خطبه‌ی سوم رجوع فرمایید.
47- صحیفه‌ی امام، ج1، ص 178.
48- صحیفه‌ی امام، ج21، ص 328.
49- صحیفه‌ی امام، ج20، ص 319.
50- صحیفه‌ی امام، ج20، ص 333.
51- صحیفه‌ی امام، ج20، ص 342.
52 - 19/10/1388.
53 - نهج البلاغه، نامه 45.
54 - سوره‌ی آل عمران، آیه‌ی 133.
55 - پاسخ به نامه جمعى از دانش آموختگان و پژوهشگران حوزه‌ی علمیه در مورد کرسی‌های نظریه‌پردازی، 16/11/1381.
56 - گزیده‌ای از بیانات رهبر انقلاب درباره‌ی کرسی‌های آزاد اندیشی.
57 - سخنان رهبری در14/3/1390.
58 - تحف العقول، ص 368.