6- تحقق رابطهی وِلایت با وَلایت در نظام اجتماعی، مقصد و مقصود همهی انبیاء الهی است و راهی است که خداوند پیروزی آن را تضمین کرده است و به گفتهی امام خمینی(ره)؛ «... آن مقدار برکاتی که در دنیا هست، همه از برکات انبیاء بزرگ و اولیاء الهی است...».(24) و همچنان که حرکت انبیاء هیچگاه عقیم و بیثمر نمانده، حرکت انقلاب اسلامی برای تحقق اهدافش هرگز عقیم و بیثمر نخواهد ماند و نباید متشابهات، ما را از توجه به محکمات غافل گرداند.
هیچ وقت كار انبیاء و امامان معصوم(ع) به معنی حقیقی شكست نمیخورد. به همین جهت هم امروزه با آن همه تبلیغاتی که مدرنیته بر ضد مذهب انجام میدهد و تلاش میکند علم تجربی را بهجای دین بنشاند، پس از چهارصدسال تبلیغ در مقابل مذهب، مردم جهان با سرعت غیر قابل پیشبینی به مذهب رجوع کردهاند، به طوری که توجه به دین الهی اصلیترین دغدغهی مردم در قرن بیست و یکم شده است و هرچند با تبلیغاتی که فرهنگ غربی میکند ظاهر قضیه به شکل دیگری به چشم میخورد ولی فرهنگ مدرنیته بخواهد یا نخواهد موضوع رجوع به دین الهی موضوع مردم در قرن بیست و یکم است. شخصی بعد از واقعهی کربلا با توجه به کشتهشدن امام حسین(ع) و یارانشان، از امام سجاد(ع) میپرسد: «مَن غَلَب؟»؛ چه كسی پیروز شد؟ حضرت میفرمایند اگر میخواهی بدانی چه کسی پیروز شد بگذار اذان بشود تا ببینی.(25) مگر آنها نمیخواستند كه انوار قدسی پیامبر(ص) از صحنهی اجتماع و تاریخ حذف شود؟ ولی با آن همه تلاش و جنایت به مقصد خود نرسیدند، پس امام حسین(ع) پیروز است. پیروزی امام حسین(ع) در این بود كه نگذارد رابطهی عالم قدس با زندگی بشریت تعطیل شود و در این امر موفق شد، تا آن حدّ که پس از شهادت آن حضرت جهان اسلام به بازخوانی گذشتهی خود پرداخت. پس هر جا پیروزی واقعی نصیب بشر شده آنجایی بوده كه بشر سعی کرده وِلایت و وَلایت در كنار هم قرار گیرد. و این فرهنگی است که انبیاء پایهگذاری كردند و از آن طریق تاریخ را جلو بردند، با توجه به این امر نتیجه میگیریم هیچگاه حركت انقلاب اسلامی كه از محكماتش تحقق اتحاد وِلایت با وَلایت است، شكست نمیخورد و هرچند در امور فرعی ضعفهایی به چشم بخورد، مهم محکمات یک نهضت است. مگر در زمان امیرالمؤمنین(ع) فساد نبود؟ ولی حقیقتِ آن حاکمیت جهت دیگری داشت و برای کسی که میخواست زندگی خود را به آسمانِ معنویت متصل کند زمینهی بسیار خوبی فراهم شده بود.