یکی از نکات مهمی که از طریق انقلاب اسلامی به بشریت برگردانده شد و مهم‌ترین نیاز بشر است، عبارت است از اتحاد وِلایت و وَلایت و اینكه حاكمان باید براساس ابعاد قدسی و معنوی انسان‌ها با انسان‌ها گفتگو كنند و بر آنان حکم برانند تا دستوراتشان با عمق جان آدم‌ها رابطه داشته باشد. نمونه‌ی این نوع حکومت در زمان امیرالمؤمنین علی(ع) ظاهر شد، لذا با این‌که اجرای حدود الهی برای فرد مجرم یک نوع تنبیه است و به طور طبیعی موجب دلخوری او از آن حاکمی می‌شود که احکام را اجراء می‌کند، راوی میگوید: حضرت علی(ع) انگشت‌های دست شخصی را قطع كردند و او دست بریده‌اش را با دست دیگر مشت كرده بود و در حالی که قطرات خون از آن می‌چکید به راه افتاد، در هنگامی که او از محکمه خارج می‌شد یكی از منافقان او را می‌بیند و با ظاهری دلسوزانه می پرسد چه كسی با تو این كار را كرده است؟ آن شخص در جواب او شروع می‌کند با مدح زیاد نام امیرالمؤمنین(ع) را می‌آورد و میگوید: پنجه‌ام را سید جانشینان پیامبران برید، پیشوای سفید رویان قیامت، ذی‌حق‌ترین مردم نسبت به مؤمنان، علی‌بن ابیطالب، امام هدایت .... آن فرد گفت: وای بر تو، دستت را می‌بُرد و این‌چنین ثنایش می‌کنی؟ او پاسخ داد: چرا ثنایش نگویم و حال آن که دوستی‌اش با گوشت و خونم در آمیخته است؟ به خدا سوگند نبرید دستم را مگر بر اساس حقی که خداوند قرار داده است.(22) یا مواردی که شخصی خدمت پیامبر(ص) می‌آمده و اقرار به گناه می‌کرده و تقاضا می‌کرده «یا نَبِی الله! طَهِّرنی»؛(23) ای پیامبر خدا! با اجرای حدود الهی مرا پاک گردان. این همان اتحاد وِلایت و وَلایت است و تا این‌جاها هم جلو می‌آید که خطاکاران هم راضی به اِعمال حاکمیت وَلی خدا هستند، هر چند موجب قطع انگشتانشان شود. و این رابطه در دنیای معاصر گم شده است و دیگر حاكمان با ابعاد قدسی انسان‌ها گفتگو نمی‌كنند در حالی‌که خداوند در امور اجتماعی چنین نظامی را اراده کرده است و اگر نظام جمهوری اسلامی بر چنین هدفی تأکید کند و زمینه‌های آن را فراهم سازد بشریت متوجه می‌شود چه مسیری را باید پیشه کند و چرا باید راه خود را از فرهنگ مدرنیته جدا نماید.
در چنین بستری بشری كه می‌‌خواهد در جستجوی حقیقت باشد با سدّ ناامیدی روبه‌رو نمی‌گردد، چون در آن شرایط همه‌چیز راه به سوی عالم معنویت دارد. اگر امروز می‌‌بینید كه مردم جهان در ناامیدی مطلق به سر می‌برند به خاطر این است كه رابطه وِلایت و وَلایت در نظام بشری مختل شده و حاکمان، متذکر راه بشر به سوی آسمان معنویت نمی‌باشند.