تأکید بنده بر عظمت انقلاب اسلامی از آن جهت است که برای حاکمیت اهل تقوی بر زمین بستر مناسب نیاز است و اگر فرهنگ اهل‌البیت(ع) مورد توجه قرار گیرد، معادلات جهان از حالت ظلمانی فعلی به سوی نور تغییر جهت می‌دهد. اگر ملاحظه می‌فرمائید که وضع اقتصای، اداری، آموزشی ما پریشان است، و اگر متوجه شدیم هر چه به غرب نزدیک شویم وضع بدتر می‌شود، پس جایگاه انقلاب اسلامی را راه برون‌رفت از این بحران‌ها می‌یابیم. ما در گذشته‌ی تاریخی خود نزدیکی به غرب را تجربه کرده‌ایم و حاصل آن نزدیکی وضعی بود که در نظام شاهنشاهی با آن روبه‌رو بودیم. پس از دفاع هشت ساله نیز بدون برنامه به غرب و فرهنگ مدرنیته رجوع شد که پس از چندی با انبوه مشکلات فرهنگی و اقتصادی روبه‌رو شدیم، به طوری که فاصله‌ی طبقاتی بسیار آزاردهنده بر انقلاب تحمیل شد، و این در حالی بود که هروقت انرژی‌های خود را برای برگشت به آرمان‌ها و اهداف انقلاب صرف نمودیم بیشترین نتیجه را برای ملت خود به‌دست آوردیم، به طوری که دشمنان انقلاب ادامه‌ی کار ما را برای نظام لیبرال دموکراسی خطرناک دیدند و با تمام وجود سعی کردند با انواع تهمت‌ها موضوع را وارونه جلوه دهند تا پیشرفت‌ها به پای فرهنگ انقلاب نوشته نشود.
مسلّم عظمت انقلاب اسلامی آنقدر هست که اگر کارها در بستر اهداف و ارزش‌های آن جلو رود بسیاری از مشکلات ملت بر طرف خواهد شد، عمده آن است که بتوانیم جایگاه انقلاب اسلامی را درست تشخیص دهیم و مشکلات موجود را نه‌تنها به پای انقلاب نگذاریم بلکه به جهت غرب‌زدگی بعضی از مسئولان بدانیم. آیا امیرالمومنین(ع)وقتی ریخت و پاش‌های عثمان را ملاحظه کردند، به اسم اسلام تمام کردند و از اسلام برگشتند، یا از عثمان برگشتند؟ عثمان آنقدر از بیت المال در قباله‌ی دخترش قرار داد که ابن‌مسعود به عنوان خزانه‌دار بیت‌المال به عنوان اعتراض کلیدهای خزانه را به عثمان برگرداند و عثمان هم گفت: بگذار و برو.(30) اما حضرت علی(ع)در چنان وضعی متوجه عظمت اسلام‌اند و می‌دانند بالأخره عثمان می‌رود ولی اسلام نمی‌رود و غدیر به عنوان جزء لاینفک اسلام در وقت خود نقش آفرینی خواهد کرد. حال انقلاب اسلامی یکی از جلوه‌های غدیر است که زمینه‌ی نقش آفرینی‌اش فراهم شده است.
خداوند درغدیر دستوری به پیامبر(ص) داد که باید ایشان موضوع ولایت امیرالمؤمنین(ع)را طرح کنند. از آن طرف پیامبر خدا(ص) با توجه به بصیرت و حساب‌هایی که کرده بودند می‌دانستند عده‌ای جوّ می‌سازند و نمی‌گذارند مردم ولایت علی(ع)را بپذیرند. خداوند هم آنچه رسول خدا(ص) پیش‌بینی می‌کردند نفی نکرد، بلکه ماوراء آن پیش‌بینی‌ها وعده‌ای داد که رسول خدا(ص) نگاهشان به چیز دیگری افتاد، و آن مژده و وعده در قسمت آخر آیه‌ی مربوط به ابلاغ ولایت امیرالمؤمنین(ع)است، خداوند در رابطه با غدیر به رسول خدا(ص) فرمود: «یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ»؛(31) ای پیامبر آنچه از طرف پروردگارت رسیده است را ابلاغ کن و اگر انجام ندهی رسالتت را انجام نداده‌ای، خداوند تو را از خطراتی که ممکن است مردم برایت ایجاد کنند، حفظ می‌کند، خداوند کافران را هدایت نمی‌کند.