إِذَا زَالَ زَالَ تَقَلُّعاً یَخْطُو تَكَفِّیاً وَ یَمْشِی هَوْناً ذَرِیعَ الْمِشْیَةِ إِذَا مَشَی كَأَنَّمَا یَنْحَطُّ مِنْ صَبَبٍ وَ إِذَا الْتَفَتَ الْتَفَتَ جَمِیعاً خَافِضَ الطَّرْفِ نَظَرُهُ إِلَی الْأَرْضِ أَطْوَلُ مِنْ نَظَرِهِ إِلَی السَّمَاءِ جُلُّ نَظَرِهِ الْمُلَاحَظَةُ یَبْدُرُ مَنْ لَقِیَهُ بِالسَّلَامِ.
وقتی به حركت درمیآمدند با قدرت قدم بر می‌داشتند، در حال حركت كمی متمایل حركت می‌كردند، با وقار و سریع راه میرفتند، گویا در سرازیری به سمت پایین در حركتند، هنگامی كه به چپ و راست رو می‌كردند با تمام بدن به آن سو رو می‌كردند، چشمانشان به زیر افتاده بود و نگاهشان به زمین طولانیتر از نگاهشان به آسمان بود، معمولا خیره خیره نگاه نمی‌كردند، به هر كس می‌رسیدند، سلام می‌كردند.