چنانچه ملاحظه می‌فرمائید وقتی بحث از عالی‌ترین هدف و غایت یعنی «حیات طیب» از یک طرف و «اجر نیکوترین عمل» از طرف دیگر مطرح است تأکید دارد که در اینجا زن و مرد فرق ندارد، چرا که اوج کمال جایی نیست که برای رسیدن به آن مرد بودن، کمال و یا زن بودن، نقص باشد.
حیات طیب مژده بزرگی است، مشکلی که عموماً ما داریم این است که به داشتن حیات طیب، دل‌خوشیم ولی به آن نمی‌اندیشیم. متوجه نیستیم برای رسیدن به آن باید درجه شعورمان از حیات حیوانی بسیار بالاتر بیاید. در حالی که حیات حیوانی، حیات طیب نیست . خوک و گرگ حیات دارند و زنده‌اند اما این نوع حیات برای بنده حیات طیب نیست، خوک مظهر شهوات است و گرگ مظهر درندگی است، حیات بنده و جنابعالی باید حیات انسانی باشد که آزاد از غلبه شهوت و کبر است، شأن حیات انسانی حیات طیب است، حیات انسانی باید از هرگونه رذیله‌ای خالص باشد، نه گرگ باشد، نه خوک، شهوتش شهوتی باشد زیر فرمان عقلِ شریعت، غضبش غضبی باشد زیر فرمان عقلِ شریعت، و جهتش، جهت نفی منیت و توجه به حق باشد، این حیات، حیاتی است که به آن حیات خالص و طیب می‌گویند. شما وقتی می‌گویید هوا پاک است به این معنی نیست که نیتروژن و اکسیژن نداشته باشد، هوای پاک هوایی است که آنچه نباید داشته باشد را ندارد. عقاید و صفاتی در ما هست که مزاحم جهت‌گیری ما به سوی حقیقت است آیه مژده می‌دهد که اگر هر زن و مردی در دین‌داری صبر و پشت‌کار داشت، عوامل مزاحم را از صحنه جانش پاک می‌کنیم، تا اولاً: در شرایط خوبی ادامه حیات دهد. ثانیاً: در قیامت با بهترین اعمال خود برای همیشه روبه‌رو باشد. گاهی خود آدم‌ها خود را نمی‌پذیرند و به جهت ناخالصی‌های خود، دوست دارند از خود فرار کنند، حیات طیب حیاتی است که انسان با خودش تضاد ندارد و بقاءِ خود را عین رسیدن به مقصد می‌داند، خودش با خودش آرام است و بودنش برایش شیرین است. بر عکس بعضی‌ها که بودنشان را نمی‌خواهند، به هر دری می‌زنند تا غیر از این باشند که هستند، متوجه‌اند این نوع بودن که در آن هستند به درد نمی‌خورد، بودن دیگری هم که ندارند، لذا بودنشان عین اعلام نارضایتی از زمین و زمان است چون با بودنی پاک همراه نیستند. شروع می‌کنند بهانه گرفتن که خانه‌ام این اشکال را دارد، همسرم آن اشکال را، غافل از این که با خودش مسئله دارد. گفت:
نی به هند است ایمن و نی در یمن
آن که خصم اوست سایه‌ی خویشتن
چون به حیات طیب نرسیده و راه رسیدن به آن را هم گم کرده است.
با توجه به برکات حیات طیب و آفاتی که حیات ظلمانی برای انسان دارد خداوند برای هر زن و مردی راه رسیدن به حیات طیب را در آیه فوق «ایمان» و «عمل صالح» معرفی کرد و سپس فرمود نه تنها حیات طیب را به آن‌ها خواهیم داد، بلکه نایل‌شدن به نتیجه‌ی کامل‌ترین اعمال را به همه اعمال‌شان سرایت می‌دهیم. کافی است عزم ما آن باشد که در مسیر دین‌داری پایمردی و شکیبایی پیشه کنیم و هیچ حادثه‌ای ما را از مسیر دین‌داری منصرف نکند. در آیه قبل پیش از این که موضوعِ حیات طیب را برای زن و مرد مطرح فرماید، فرمود: باید در مسیر دین‌داری پایداری و صبر داشته باشیم، در این آیه می‌فرماید: می‌خواهی زن باش می‌خواهی مرد باش، اگر عمل صالح انجام دهی و مؤمن باشی به عالی‌ترین درجاتی که ممکن است انسان در زندگی برسد، خواهی رسید. زندگی و مشی خود را مشخص کن که چه کسی می‌خواهی باشی و بر چه اصولی می‌خواهی پافشاری کنی. وقتی بنا گذاشتید سراسر عمر را در عین ایمان، در انجام عمل صالح جلو ببرید به طوری‌که هیچ‌چیز دیگری نتواند جای این‌ها را بگیرد، حالا می‌توان به مژده‌هایی که در آخر آیه می‌دهد امیدوار بود که «فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ»؛ حتماً او را به حیات طیب احیاء می‌کنیم و اجرش را بر اساس بهترین عملی که انجام می‌داده، خواهیم داد.