گستردگی سروسامانی زهرا(س) برای همه روشن نیست، و لذا فاطمه(س) را بی‌سروسامان می‌بینند، پریشانی‌های ظاهری آن حضرت را در درون بندگیِ حضرت پروردگار نمی‌یابند و لذا نه در دنیا فاطمه(س) را درست دیدند و نه در قیامت او را می‌توانند ببینند. حتماً می‌دانید در قیامت عدّه‌ای كه هیچ‌چیز از قیامت را نمی‌توانند درك كنند، چون قیامت شرایطی است كه آیات الهی به طور كامل ظاهر می‌شود و كسی كه در دنیا تمام افق جانش و هدفِ دیدن‌هایش، دنیا و امور دنیا بوده و چشم خدابین برای خود به‌وجود نیاورده است، در آن عالم چشمی ندارد كه آیات الهی را ببیند، چراكه آنچه این انسان در دنیا می‌دید و چشمِ دیدن آن را تقویت می‌كرد، در قیامت نیست و آنچه هم كه در قیامت است و با چشم خدابین می‌شود آن‌ها را دید، این فرد اصلاً آن چشم را ندارد تا ببیند. در همین باره خداوند در قرآن می‌فرماید: «وَ مَنْ اَعْرَضَ عَنْ ذِكْری فَاِنَّ لَهْ مَعیشَةً ضَنْكا وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ‌الْقِیمَةِ اَعْمی»؛(41) یعنی كسی كه از یاد من روی برگرداند زندگی سختی خواهد داشت و در قیامت كور محشور می‌شود. در ادامه آیه هست كه «قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنی اَعْمی وَ قَدْ كُنْتُ بَصیراً»؛ می‌گوید: ای پروردگار من! چرا مرا كور محشور كردی، در حالی كه در دنیا بینا بودم. می‌فرماید: قضیه چنین بود كه آیات ما برای تو آمد و تو آن‌ها را فراموش كردی و چشم خدابین در خود ایجاد ننمودی، اگر كسی در دنیا چشم دلش را باز نكند و خدابین نشود در قیامت كور محشور می‌شود و چشمی ندارد كه در آنجا بتواند آن عالم را كه سراسر حقیقت است ببیند.
معلوم است اهل محشر چشم فاطمه‌بین با خود نیاورده‌اند كه دستور داده می‌شود چشم خود را برگردانید، شما فاطمه‌بین نیستید.(42) چون در قیامت هر دستوری براساس درجة وجودی افراد است و دستورات آنجا تكوینی است، مثلاً وقتی خداوند در قیامت به عده‌ای دستور می‌دهد «اِخْسِئُوا فیها وَ لاتُكَلِّمُوا»(43) یعنی «چخ! - نهیبی كه به سگ می‌زنند- هیچ سخن نگویید»، حال چرا به این‌ها می‌گوید: چخ! چون به واقع سگ‌اند. یعنی آنجا كلمات جنبة اعتباری ندارد بلكه قصة واقعیت هركسی است و حالا در مورد دستوری كه به اهل محشر می‌دهند كه روی خود را برگردانید چون فاطمه‌زهرا(س) می‌خواهد عبور كند، رازها و رمزهایی را گوشزد می‌كنند. اگر كسی در دنیا با ریاضت در بندگی خدا، خود را به عالم بندگی نكشانده باشد از دیدن «مظهر عبودیت» بودنِ حضرت فاطمه(س) محروم است و از خیلی چیزها محروم است. مگر ما در روایت از معصوم نداریم «خیرالعمل» یعنی فاطمه(س)؟(44) پس اگر كسی فاطمه‌بین نشد، خیرالعمل را گم می‌كند، چون عبودیت را گم می‌كند، مگر خیرالعمل غیر از عبودیت است؟ خلاصه چنین نگاهی به ذات مقدس فاطمه‌زهرا(س) در روایات ما به خوبی مطرح است، ما باید مواظب باشیم سطح آن روایات را پایین نیاوریم وگرنه؛ نه لیلة قدر را درك خواهیم كرد كه از هزار ماه بهتر است و نه دیگر آیات الهی را.