هر اندازه جنبه‌ی تجرد ما شدت یابد و درجه‌ی وجودی ما شدیدتر شود جهت تجلی انوار غیبی آماده‌تر می‌شویم تا آن حدّ که فرمود: شب قدر ملائکه و روح نازل می‌شوند. این نزول به تناسب آمادگی روح انسان است که با رعایت آداب ماه رمضان خود را آماده کرده است. شب قدر در نیمه‌ی دوم ماه رمضان یعنی در قلب آن ماه واقع می‌شود و در قلب ماه رمضان، قلب عالم هستی یعنی وجود مقدس حضرت ولی‌عصر(عج) که در بالاترین درجه در عالم امکان قرار دارند - در مقام نفس ناطقه‌شان- ظرف پذیرش کامل نزول ملائکه و روح هستند و هرکس که با تبعیت از آن امام جلو آمد از انوار شب قدر بهره‌مند می‌شود. صاحب شب قدر وجود مقدس امام زمان(عج) می‌باشند و هرکس از زمینه‌ای که ماه رمضان جهت تجرد انسان‌ها فراهم کرده، استفاده کند یک نحوه نزدیکی با امام خود پیدا می‌کند و با نظر به آن حضرت در آن شب از خدا می‌خواهد که: «اللَّهُمَّ كُنْ لِوَلِیِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَوَاتُكَ عَلَیْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی كُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلاً وَ عَیْناً حَتَّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فِیهَا طَوِیلا»، به این معنی که خدایا در این شب به ولی خود مددی خاص عنایت فرما تا زمین از برکت وجود او بهره‌مند گردد. کسی می‌تواند چنین تقاضایی داشته باشد که فهمیده باشد آن حضرت چه جایگاهی در عالم دارند و با ظهور خود چه نوری بر عالم می‌گسترانند. و این با شدیت ما در جنبه‌ی تجرد خودمان ممکن است. اصل این دعا مخصوص شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان است که شرایط نظر به آن حضرت به عالی‌ترین شکل فراهم است، هر چند که جا دارد در هر زمانی ما از حضرت حق تقاضای مدد رساندن به مولایمان را داشته باشیم تا حضرت در ظهور خود موفق شوند. حاصل قضیه این‌که هر اندازه انسان مجردتر شود، وجود مجرداتِ موجود در عالم را بهتر درك می‌كند و بیشتر طالب تجلی انوار آن‌ها بر عالم و آدم است. گفت:
رو مجرد شو، مجرد را ببین
دیدن هر چیز را شرط است این
باید مجرد شد تا جان انسان بتواند مجرد را درک کند وگرنه با صد دلیل هم که وجود مقدس امام زمان(عج) ثابت شود، درک وجود مقدس حضرت چیز دیگری است و بهره‌ای دیگر به همراه دارد.