مـاهـهـاى رجـب و شعبان ، ماههاى آماده شدنِ دل انسان براى ماه رمضان است . از ماه شعبان چند روز بـیـشـتـر نـمـانـده اسـت . عـزیزان من ! فرزندان من ! جوانان عزیز! از همین چند روز هم اسـتـفـاده كـنـیـد. از خـداونـد بـخواهید، دلهاى باصفاى خود را متوجه خدا كنید و با او حرف بـزنـیـد. زبـان حـرف زدن بـا خـدا، زبـان مـخـصوصى نیست ؛ اما معصومین ما ـ كسانى كه پـایـگـاهـهـاى قـرب الهـى را یكى پس از دیگرى طى كردند ـ با زبانهاى خوبى با خدا حرف زدند. آنها راه سخن گفتن با خدا را به ما یاد دادند. این مناجات شعبانیه ، این دعاهاى ماه رجب و ماه شعبان ، این مضامین عالى ، این معارف رقیق و نورانى با الفاظ زیبا و معجزه گون ، وسیله اى براى دعاكردن ماست .(80)