ایـن مـاه ، مـاه ضـیـافـت الهـى اسـت . پـذیـرایـى خداوند از بندگان خود در این ماه ـ كه یك پـذیـرایـى مـعـنوى است ـ عبارت است از گشودن درهاى رحمت و مغفرت و مضاعف كردن اجر و ثـوابِ اعـمال خیرى كه بندگان در این ماه انجام مى دهند. روزه ى ماه رمضان هم یكى از مواد هـمـیـن ضـیـافت عظیم الهى است ، كه مایه ى تصفیه ى روح انسان و ایجاد زمینه ى طهارت قـلبـى روزه دار اسـت . امام سجاد (علیه السّلام ) در خطبه اى فرمود: ((شَهْرُ الْطَّهُورِ وَ شـَهـْرُ الْتـَمـْحِیصِ (66»؛ رمضان ، ماه پاك شدن و طهارت قلب و ماه مغفرت است ؛ چـون خـداى مـتـعـال اسـتـغـفـار را در ایـن مـاه بـیـش از دیـگـر ایـام سـال مـورد لطـف و عنایت خود قرار مى دهد. لذا در یك روایت وارد شده است كه ((فَمَنْ لَمْ یُغْفَرُ لَهُ فى رَمَضانِ فَفِى اَىِّ شَهْرٍ یُغْفَرُ لَه (67»؛ اگر كسى در ماه رمضان ـ كـه درهـاى رحـمـت و مـغـفرت الهى به روى انسانها گشوده است ـ نتواند به مغفرت و رحمت الهى دست پیدا كند، پس كِى چنین توفیقى نصیب او خواهد شد؟.(68)