در خصوص پرداخت فطریه ، میهمان جزئى از عیالات شما در همان وعده میهمانى است . پس ، اگـر امـشـب قـبـل از غـروب آفـتـاب ، مـیهمانى بر شما وارد شد و تا وقت غروب آفتاب و حـلول شـب عـیـد مـانـد، فـطـریـه ى او هـم بـر شما واجب مى شود. آن كسى كه فطریه اش بـرگـردن دیـگـرى اسـت ، بـر خود او دیگر واجب نیست ؛ اما اگر بداند كه فطریه را آن كـسى كه باید مى داد، نداده ، احتیاط واجب این است كه خودش فطریه را بدهد. یعنى اگر شما امشب به جایى میهمانى رفتید و فطریه ى شما به گردن صاحب خانه قرار گرفت ، ولى فـهـمـیـدیـد كه صاحب خانه ملتفت نبود یا بى اهمیتى نشان داد و فطریه ى شما را نپرداخت ، احتیاط واجب این است كه آن فطریه را خود شما بدهید.
گفته اند كه فطریه قوت غالب است ؛ آن چیزى كه در هر جایى غالبا به عنوان قوت و غـذا مـصـرف مـى شـود؛ ولو قـوت مـنـحـصـر نباشد. مثلا در اغلب جاهاى كشور ما نان گندم مـصـرف مـى شـود؛ ولى مردم به نان گندم فقط اكتفا نمى كنند. احیانا چیز دیگرى هم با نـان مـى خـورند؛ لیكن قوت غالب همین نان گندم است . یا مثلا در بسیارى از مناطق كشور، قوت غالبِ بسیارى از خانواده ها برنج است . این طور فتوا مى دهند كه اگر به قدر سه كـیـلو گـنـدم یـا برنج یا قیمت آنها را بدهید، ان شاءاللّه كافى است . اگر كسى بتواند بیشتر هم بدهد، بهتر است .
بـهـتـر هم این است كه فطریه به فقراى همان شهر داده شود. این روزها از ما مى پرسند كـه چـطـور اسـت بـه آوارگـان یـا دیـگـران بـدهـیـم ؟ البته اگر كسى بداند كه برادر مـسـلمانش مستاءصل است ، واجب شرعى است كه باید كمك كند ـ در این كه شكى نیست ـ لیكن اگـر در شـهـرى كـه شـما در آن زندگى مى كنید، مستحقى هست ، خوب است كه فطریه را بـه او بـدهـیـد. هـمـیـن طورى هم كه شما نگاه مى كنید، كسانى از مستمندان و مستحقان را مى بینید كه اینها منتظر روز عید فطرند تا گشایشى در كارشان بشود؛ پولى به آنها داده شود؛ نباید اینها را هم ماءیوس كرد.(7)