از دیدگاه اعتقادى ما «مقبولیت» با «مشروعیت» تلازمى ندارد، یعنى «مشروعیت» ولایت فقیه، كه ادامه ولایت معصومان(علیهم السلام) است، منوط به «مقبولیت» آن نیست، و «مقبولیت» فقط به حكومت دینى عینیت مى‌بخشد، زیرا حاكم دینى حق استفاده از زور براى تحمیل حاكمیت خویش را ندارد.
بر این اساس مختصراً باید گفت: اگر مقبولیت حاكمیت ولى‌فقیه از دست برود، مشروعیتش از دست نمى‌رود، بلكه تحقق حاكمیت و پیاده شدن آن با مشكل مواجه مى‌گردد.
پیش از پرداختن به جواب تفصیلى باید گفت: فرض مطرح شده در سؤال، در زمان ما واقع نشده است و آنچه در نوشته‌ها و سخنان دگراندیشان برون‌مرزى یا مقلدان آنها ـ مبنى بر عدم مقبولیت نظام اسلامى در میان مردم ـ ادّعا مى‌شود فقط براى ایجاد جوّ كاذب است.
در زمان حیات امام راحل(قدس سره) بارها از سوى مخالفان جمهورى اسلامى تبلیغ مى‌شد مردم ایران به دلیل مشكلات اقتصادى ناشى از جنگ و محاصره اقتصادى، از جمهورى اسلامى بریده‌اند، ولى ما شاهد بودیم در همان اوضاع مردم به طور گسترده در صحنه حاضر مى‌شدند و از هیچ فداكارى دریغ نمى‌كردند. پس از رحلت حضرت امام جریان اجتماعى همان شكل و جهت را حفظ كرده، از این رو پشتیبانى مردم از نظام و رهبرى آن محفوظ است. پس بررسى این فرض و پاسخ گفتن به آن به معناى عدم مقبولیت نظام اسلامى و رهبرى آن از سوى مردم نیست.