امام خمینی(ره) در کتاب «مصباح الهدایة الی الخلافة و والولایة» در رابطه با مقام واسطة فیض‌بودن حضرت ولی‌الله‌الاعظم(عج) در سی و سومین مصباح می‌فرمایند: - از آن‌جایی که هر اسمی لازمی را اقتضا می‌کند - نخستین اسمی که اقتضای لازم کرد «اسم اعظم الله» بود که ربّ عین ثابت محمدی در نشئة علمی بود. پس عین ثابته انسان کامل نخستین ظهور در نشئه اعیان ثابته بوده و به واسطة حبّ ذاتی که در حضرت الوهی بود عین ثابت انسان کامل سرسلسلة کلیدهای خزائن الهی و گنجینه‌های پنهانی گردید». سپس در مصباح سی و چهارم می‌فرماید: «ظهور سایر لوازم اسمائیه در حضرت اعیان به توسط عین ثابت انسان ظهور می‌یابد، همان طور که ظهور ارباب آن اسماء در حضرت اسمائیه به توسط ربّ انسان کامل یعنی اسم الله اعظم بود. پس این عین ثابت را نیز بر همة اعیان خلافت هست و در همة مراتب اعیان نفوذ دارد و بر همة مقامات اعیان ثابته نزول کرده است، پس عین ثابت انسان در صورت‌های اعیان ثابته ظهور نموده و در حقیقتِ آن‌ها ساری است و در منازلشان نازل است. و ظهورالاعیان پیرو ظهور عین ثابت انسان است، هر کدام حسب مقامشان، از محیط‌بودن و محاط‌بودن و اوّلیت و آخریت، حسب آنچه ارباب شهود به آن رسیده‌اند، و از حدّ نوشتن در کتاب‌ها بیرون است».
ملاحظه فرمودید که مسئله واسطة فیض‌بودن انسان کامل و معارف مربوط به آن معارف بسیار عمیق و دقیقی است که حکایت از حضور انسان کامل در اولین صدور از خالق متعال تا نازل‌ترین صدور دارد و تمام عالم در منظر و مرآی وجود مقدس آن ذات معنی و وجود پیدا کرده‌اند و او در عالم تجلی کرده و عالم از ریزترین تا بزرگ‌ترین، همه و همه به نحوی ظهور و تجلی آن مقام است. که بحث در مورد آن به درازا خواهد کشید.