عرض شد عالَم بقیت اللّهی هم اکنون در جان همهی انسانها و در عالم هستی موجود است ولی انسانها نسبت به آن در حجابند. وجود مقدس پیامبر(ص) فرمودند: «یَا مَعْشَرَ الْمُسْلِمِینَ إِنِّی إِنَّمَا بُعِثْتُ أَنَا وَ السَّاعَةُ كَهَاتَیْنِ قَالَ ثُمَّ ضَمَّ السَّبَّاحَتَیْن»(57) اى مسلمانان بعثت من با قیامت مانند این دو انگشتم توأم است- و دو انگشت سبّابه خود را كنار هم قرار دادند- این روایت روشن میکند حقیقتی توأم با ظهور پیامبرِ آخرالزمان یعنی حضرت محمد(ص) در عالم واقع میشود تا دروازهی ورود قیامت باشد و آن حقیقت، عالَم بقیت الله است که از جهتی در دنیا واقع میشود و از جهتی شبیه قیامت است و هر جریانی که به چنین عالمی نظر دارد دروازهی رجوع به عالم بقیت الله است. آیا امام خمینی(رض) دروازهی ظهور عالَم بقیت اللّهی نبود؟ و جداشدن از نگاه حضرت امام(رض)، دورشدن از آن مقامی نیست كه خودشان فرمودند: «اَلَیسَ الصُّبحُ بِقَریبٍ»(58) آیا صبحِ ظهور نزدیك نیست؟ از این قاعده غفلت نفرمائید كه حقایقِ عالَم، نسبت به مراتب پایینتر موجودات، تقدم ذاتی دارند، و لذا حقیقتِ مراتب پائینترِ وجود، در مراتب بالاترِ عالمِ وجود قرار دارد. بر این اساس باید متوجه بود که حقیقت زندگی زمینی، زندگی در عالم بقیت الله است كه در مرتبهی بالاترِ عالمِ وجود قرار دارد، هرچند زماناً برای زمین و بعضی از اهل زمین متأخر خواهد بود و در آینده ظهور میکند ولی نفسِ معرفت و شناخت عالم بقیت الله موجب نزدیكی به آن حقیقت آسمانی میشود. به همین جهت رسول خدا(ص) و ائمهی هدی(ع) میتوانند به آن مقام نظر کنند و از آن خبر دهند. طبق روایات، ائمهی هدی(ع) که از ظهور حضرت مهدی(عج) و چگونگی آن خبر میدهند، آن واقعیت را همراه با تجلیات آن در عالم ارض میبینند و از آن خبر میدهند. آری؛ از آنجایی که شرط دیدن آن عالَم، آزادشدن از زمان و «گذران» و وارد شدن در بقاء است، باید از حجابهایی که مانع اتصال به عالم بقیت اللّهی است آگاهی كامل پیدا کرد.