همان طور كه یك انسان باید با اختیار خود به انتهای كمال خود - كه قرب به حق است - دست یابد، جهان نیز باید به توحیدی ناب برسد تا بیشترین بهره را از خداوند ببرد و هر اندازه در رسیدن به توحید ناب بیشتر تلاش شود حضرت بقیت الله اعظم(ع)با حجاب کم‌تر جلوه می‌کنند و انسان‌ها به این معنی می‌توانند ظهور را جلو و عقب بیاندازند. اگر چه تحقق ظهور حتمی است، آنچه نور ظهور را شدت می‌بخشد، شدت انتظار ما است و تا این اندازه روحیه‌ی انتظار کارساز و ارزشمند است. مگر به سادگی می‌شود مقام عالَم، مقام اتصال واقعی به توحید ناب گردد و به مقام ظهور حضرت بقیت الله الاعظم برسد؟ ابتدا باید موانع ظهور را برطرف نمود و بزرگ‌ترین مانع در درون ما است که عبارت باشد از ضعف‌های معرفتی و اخلاقی. همه‌ی پیامبران آمدند تا بشر را آماده‌ی ظهور بقیت الله الاعظم(عج) کنند و با ظهور حضرت است که جهان معنی حقیقی خود را پیدا می‌کند و زحمات انبیاء و اولیاء به ثمر می رسد و با توجه به عظمت و ارزش ظهور حضرت است که حجابِ ظهور سخت آزاردهنده می‌باشد و با تمام تلاش باید در رفع آن کوشید و در دفع موانعِ بیرونیِ ظهور نیز نهایت تلاش را کرد و از تقابل با آن هیچ‌گونه خستگی به خود راه نداد.
در رابطه با تقویت روحیه‌ی آمادگی جهت رفع موانع ظهور، حضرت صادق(ع)می‌فرمایند: «لَیُعِدَّنَّ أَحَدُكُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى إِذَا عَلِمَ ذَلِكَ مِنْ نِیَّتِهِ رَجَوْتُ لِأَنْ یُنْسِئَ فِی عُمُرِهِ حَتَّى یُدْرِكَهُ فَیَكُونَ مِنْ أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِه»(32) هریك از شما باید خود را براى خروج قائم آماده كند و لو با یك تیر كه چون خداى تعالى بداند كه هرکدام از شما چنین نیّتى دارد امیدوارم كه عمرش را به تأخیر اندازد تا آن‌كه آن حضرت را درك كند و از اعوان و انصارش گردد. این‌که در روایت‌ها داریم حضرت در مقابله با مخالفانشان - که مانع تحقق حاکمیت توحید‌اند- جز با شمشیر معامله نمی‌کنند،(33) به جهت اهمیت موضوع است. امام ظهور می‌کنند تا مظهر بقای الهی باشند و شرایط بقای به حق را در عالم ظاهر کنند و معلوم است از این جهت مظهر اسم «الواحد القهار» خواهند بود و به کسی اجازه نمی‌دهند تا در مقابل حق خود را بنمایاند. در آن شرایط حجاب‌ها به‌كلی برطرف می‌شوند و جلوه‌ای از قیامت ظهور می‌کند که خداوند در رابطه با آن می‌فرماید: «لِّمَنِ الْمُلْكُ الْیَوْمَ».(34) در این روز ملک از آن کیست؟ و آنچنان نور توحیدِ ناب جلوه‌گر شده که هیچ ذی وجودی نیست که جواب دهد مگر خود حضرت حق که می‌فرماید: «لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ»(35) ملک در این روز از آنِ خدای واحدِ قهار است. زمان ظهور حضرت مهدی(ع)تا حدّی شبیه این‌چنین شرایطی است ولی در حدّ نازل‌تر.
وظیفه‌ی ماست که با توجه به معنی عالم بقیت اللّهی شاهراه ورود به آن عالم را که رجوع به توحید ناب است، باز كنیم. تمام درس‌های توحیدی نهج البلاغه، قصه‌ی رجوع به عالم بقیت الله و ورود به عالم باقی و بودن به بقای الهی است. و از آن طرف هر بحثی كه ما را از عالَم بقیت اللّهی غافل كند و به خود مشغول نماید حجاب توحیدی است که باید با نور حضرت بقیت الله(عج) ظاهر شود، مگر این‌كه آن درس‌ها مقدمه باشد. با برگشت به توحید نهج البلاغه و قرآن، عالَم بقیت الله شروع می‌شود و عطش ظهور حضرت رخ می‌نمایاند و نور بقیت اللّهی که در جان شما کاشته شده به بار می‌نشیند وگرنه نه منتظر امام زمان(ع)خواهید ماند و نه جهت رفع موانعِ ظهورِ حضرت پاکبازی می‌کنید چون حضرت را به عنوان قطب جانتان نشناخته‌اید.