بسم الله الرحمن الرحیم
«لَقَدْ مَكَّنّاكُمْ فِی الاَرْضِ وَ جَعَلْنا لَكُمْ فِیها مَعایِشَ، قَلیلاً مّا تَشْكُروُن»(82)
ای انسان‌ها شما را در این زمین مستقر كردیم و امكانات زندگی زمینی را برایتان فراهم نمودیم تا از این حیات زمینی نتیجه بگیرید و جهت‌گیری صحیح داشته باشید، ولی تعداد كمی از شما نتیجه گرفته و معنی زندگی زمینی را درست دریافتید.
«وَ لَقَدْ خَلَقْناكُمْ ثُمَّ صّوَّرْناكُمْ ثُمَّ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدوُا لِآدَمَ فَسَجَدُوا اِلاّ اِبْلیسَ لَمْ یَكُنْ مِنَ السّاجِدینَ»(83)
در حالی‌كه سیر جریان حیات شما از این قرار بوده است كه شما را اول خلق كردیم و سپس به این شكل و صورت كه در آن هستید درآوردیم و بعد كه صورت انسانی پیدا كردید و مظهر كمالات انسانی شدید به ملائكه گفتیم به آدم سجده كنید، همة ملائكه سجده كردند مگر ابلیس كه جزء سجده‌كنندگان نبود.
این آیات، جایگاه حیات زمینی ما، همراه با دوستان و دشمنانمان را نشان می‌دهد و می‌فرماید داستان حقیقی شما از این قرار است.