مرحوم علامه طباطبایی(ره) می‌فرمایند: آدم، اول در زمین بوده است و به همین جهت هم خداوند به ملائكه فرمود: من می‌خواهم روی زمین خلیفه قرار بدهم. آنگاه قبل از این‌كه آدم به عیب‌های خودش نظر كند، او را به بهشت بردند تا او را امتحان كنند. - بهشت آدم، غیر از آن بهشتی است كه مؤمنین پس از دنیا می‌روند- پس بهشت آدم، بهشت امتحان است و نه بهشت استراحت. برای همین هم شیطان در آن است. و بعد روی زمین هبوطش دادند تا به خود آدم ثابت كنند بالأخره شما زمینی هستید و باید از زمین شروع كنید.
طبق نظر علامه طباطبایی(ره) اول آدم روی زمین بوده است و برای زمین هم آفریده شده بود و چون خلقت زمینی آن‌ها تمام شد قبل از این‌كه به عیب‌هایشان نظر كنند، آن‌ها را به بهشت می‌برند. در آن بهشت خوب امتحان نمی‌دهند، یا این‌كه می‌فهمند مقام آدم یا آدمیت چیست؟ مقامشان فریب خوردن از شیطان است. بعد هبوط می‌كنند بر زمین، تا از طریق زمین شایسته بهشتی شوند كه دیگر شیطان در آن بهشت نیست. علامه(ره) می‌فرماید این‌كه ملائكه گفتند: «اَتَجْعَلُ فیها مَنْ یُفْسِدُ فیها و یَسْفِكُ الدِّماء» آیا می‌خواهی كسی را خلیفه خود در زمین قرار دهی كه در آن فساد خواهد كرد و خون خواهد ریخت؟ این سخن ملائكه اعتراض نیست، سؤال است.
پس اولاً: خدا گفت در زمین خلیفه قرار می‌دهم. یعنی معلوم می‌شود كه بحث خلیفه الهی بودن آدم مربوط به زمین بوده است و نه مربوط به بهشت. ثانیاً: باید به آدم ثابت شود بی‌جهت او را در زمین قرار ندادیم. و لذا برای این‌كه به آدم‌ها بفهمانند شما باید از زمین كمالات خود را شروع كنید، و اساساً خودتان زمین را انتخاب می‌كنید، پس از خلقت زمینی آن‌ها را در بهشت قرارشان دادند، اما در بهشتی كه امتحان شوند. و این بهشتی كه در آن امتحان واقع می‌شود، باید شیطان داشته باشد. و بالأخره آدم‌ها زمینی بودن خود را یافتند. یعنی فهمیدند جایشان باید كجا باشد. و این‌كه ملائكه سؤال كردند آیا می‌خواهی كسی را خلیفه خود قرار دهی كه خون می‌ریزد و فساد می‌كند؟ عملاً متوجه بودند كه لازمه زندگی زمینی كه زندگی جمعی است، چنین حركاتی است.