یکى از فلسفه هاى تأسیس بانک ها نقل و انتقالات سریع، مطمئن و آسان پول است، اگر بانک نبود نقل و انتقال پول در معاملات بسیار مشکل بود; تصور بفرمایید که اگر منزلى مثلا به قیمت 30 میلیون تومان به کسى فروخته شود و بخواهند پول ها را شمارش کنند و نقل و انتقال بدهند چه کار مشکلى است، فقط شمردن پول ها ساعت ها و شاید روزها طول مى کشد، ولى با وجود بانک ها این کار بسیار ساده و آسان و مطمئن است، هر کس یک حساب براى خود در بانک باز مى کند و خریدار با نوشتن یک چک 30 میلیون تومانى به راحتى معامله را انجام مى دهد و فروشنده چک را به حساب خود مى گذارد و نقل و انتقال در یک دقیقه به راحتى و بدون هیچ گونه خطر و ضرر و هزینه اى انجام مى شود. بى آن که حتّى یک اسکناس را شمارش کنند، یا زحمت نقل و انتقال آن را متحمّل شوند.
اگر بانک نبود واقعاً زندگى اقتصادى در دنیاى امروز متوقّف و یا حدّاقل با مشکلات بزرگى مواجه مى شد و این فلسفه نیز به تنهایى براى تأسیس بانک ها کافى است.
سؤال: دو فلسفه اى که ذکر شد و فلسفه هایى مانند آن، ضرورت تأسیس بانک را براى ثروتمندان و سرمایه داران بیان مى کند، بانک براى عموم مردم چه فایده اى دارد؟
پاسخ: اوّل اینکه: ثروت هاى کلان فقط در اختیار ثروتمندان نیست، بلکه بیت المال مسلمین و ثروت دولت ها که مربوط به تمام مردم مى شود نیز از این خدمت بانک مستثنا نیست; اموال بیت المال و ثروت هاى دولتى، سرمایه هاى مؤسسات وابسته به دولت، وجوهات شرعیه و... نیز به وسیله همین بانک ها حفظ و نقل و انتقال مى شود.
دوم اینکه: براى نگهدارى ثروت هاى کوچک و متوسط و نقل و انتقال آنها نیز وجود بانک ها نقش مؤثّرى دارد.