دعا تنها تلفظ برخى كلمات و مراعات آدابى خاص نیست، حقیقت و روح دعا توجه قلبى انسان به خداوند متعال است. شدت و دامنه این توجه به میزان محبت و معرفت انسان به خدا بستگى دارد. پیش از دعا و نیز در حال دعا انسان باید صفات خدا، بویژه آن صفاتى را كه در متن دعا به آنها اشاره شده است و لطف و نعمتهایى را كه خدا به انسان عنایت فرموده، مورد نظر قرار دهد تا بهتر بتواند رابطه خود را با خدا درك نماید و حضور قلب بیشترى كسب كند.
( صفحه 111)