باید بپذیریم جهت رسیدن به وحدتِ حقیقی موانعی در پیش رو داریم ولی گمان نکنیم چنین وحدتی جزء تاریخ ما نیست، حضرت امام علاوه بر این‌که موانع را گوشزد می‌کنند، شرایط عبور را نیز نشان می‌دهند. می‌فرمایند:
«امروز عدهای با ژست [تقدس] مآبی چنان تیشه به ریشه‌ی دین و انقلاب و نظام میزنند كه گویی وظیفهای غیر از این ندارند. خطر تحجّرگرایان و مقدس نمایانِ احمق در حوزههای علمیه كم نیست. طلاب عزیز لحظهای از فكر این مارهای خوش خط و خال كوتاهی نكنند، این‌ها مروّج اسلام امریكاییاند و دشمن رسول الله. آیا در مقابل این افعی‌ها نباید اتحاد طلاب عزیز حفظ شود؟»(168)
امام خمینی(ره) ما را متوجه حضور بیگانگان در نظام فرهنگی کشور می‌کنند و راه‌کار را آن می‌دانند که وحدت بین نیروهای انقلاب با تمام تلاش حفظ شود. روشن می‌نمایند بیشترین ضربه را ما از روحانی‌نماها و مقدس‌مآبان خورده‌ایم که به ظاهر بر روی اسلام تأکید می‌کنند ولی نتیجه‌ی آن تأکیدها تفرقه بین مؤمنین می‌شود. می‌فرمایند: «آنقدر که اسلام از این مقدسین روحانی‌نما ضربه خورده است از هیچ قشر دیگر نخورده»(169) و تأکید می‌کنند پرونده‌ی تفکر این گروه همچنان باز است و شیوه‌ی مقدس‌مآبی و دین‌فروشی عوض شده است و می‌فرمایند: «همه‌ی این‌ها نتیجه‌ی نفوذ بیگانگان در جایگاه و در فرهنگ حوزه‌هاست و برخورد واقعی هم با این خطرات بسیار مشکل و پیچیده است»(170) و سپس جهت قطع نفوذ بیگانگان در حوزه‌ها بر اتحاد و یک‌پارچگی بین طلابِ انقلابی تأکید می‌کنند و معتقدند هیچ دلیل شرعی و عقلی وجود ندارد که اختلاف سلیقه‌ها و برداشت‌ها و حتی ضعف مدیریت‌ها موجب به‌هم‌خوردن وحدت طلاب و علماء متعهد گردد. مقام معظم رهبری«حفظه‌الله» در رابطه با عبور از حیله‌های استکبار می‌فرمایند: باید کاری کرد که دشمن از ادامه‌ی حیله‌گری‌اش مأیوس بشود. مسلّم دشمن از این‌که از نظر جنگی بخواهد با ما برخورد کند مأیوس شده است ولی هنوز در تنگنای عدم تفکر صحیح و سوء تفاهم گرفتاریم و می‌توانیم در ذیل شخصیت و اندیشه‌ی حضرت امام از این نقیصه عبور کنیم و وحدت حقیقی را بین آحاد جامعه محقق نماییم . موضوع وحدت در ذیل انگیزه‌ی الهی و مقاصد عالی آنقدر مهم است که حضرت امام(ره) در وصیت‌نامه‌ی خود به‌عنوان یکی از توصیه‌های مهم‌شان می‌فرمایند:
«بیتردید رمز بقای انقلاب اسلامی همان رمز پیروزی است؛ و رمز پیروزی را ملت میداند و نسل‌های آینده در تاریخ خواهند خواند كه دو ركن اصلی آن: انگیزه الهی و مقصد عالی حكومت اسلامی؛ و اجتماع ملت در سراسر كشور با وحدت كلمه برای همان انگیزه و مقصد. این جانب به همه‌ی نسل‌های حاضر و آینده وصیت میكنم كه اگر بخواهید اسلام و حكومت الله برقرار باشد و دست استعمار و استثمارگرانِ خارج و داخل از كشورتان قطع شود، این انگیزه‌ی الهی را كه خداوند تعالی در قرآن كریم بر آن سفارش فرموده است از دست ندهید؛ و در مقابل این انگیزه كه رمز پیروزی و بقای آن است، فراموشی هدف و تفرقه و اختلاف است.»(171)
با نظر به چنین افق‌هایی عرض می‌کنم در هیچ شرایطی از عزمِ تفصیل‌دادنِ فکر و اندیشه‌ی حضرت امام نباید دست برداشت وگرنه از رمز و راز حیات حقیقی خود دست برداشته‌ایم.