قالَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ(ع): «یَا ابْنَ آدَمَ لا یَكُنْ أَكْبَرُ هَمِّكَ یَوْمَكَ الَّذِی إِنْ فَاتَكَ لَمْ یَكُنْ مِنْ أَجَلِكَ فَإِنْ هَمَّكَ یَوْمٌ فَإِنَّ كُلَّ یَوْمٍ تَحْضُرُهُ یَأْتِی اللَّهُ فِیهِ بِرِزْقِكَ وَ اعْلَمْ أَنَّكَ لَنْ تَكْتَسِبَ شَیْئاً فَوْقَ قُوتِكَ إِلاّ كُنْتَ فِیهِ خَازِناً لِغَیْرِكَ تُكْثِرُ فِی الدُّنْیَا بِهِ نَصَبَكَ وَ تُحْظِی بِهِ وَارِثَكَ وَ یَطُولُ مَعَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ حِسَابُكَ فَاسْعَدْ بِمَالِكَ فِی حَیَاتِكَ وَ قَدِّمْ لِیَوْمِ مَعَادِكَ زَاداً یَكُونُ أَمَامَكَ فَإِنَّ السَّفَرَ بَعِیدٌ وَ الْمَوْعِدَ الْقِیَامَةُ وَ الْمَوْرِدَ الْجَنَّةُ أَوِ النَّارُ».(121)
امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند: ای فرزند آدم! نباید بزرگترین غم تو آن رزقی باشد كه نیامده است، اگر آن روز جزء عمر تو باشد، رزق آن روز را خداوند در آن روز به تو می‌رساند، و بدان كه تو هرگز آنچه را رزق تو نیست، به دست نمی‌آوری مگر این‌كه آن را برای غیر خود جمع كنی، زحمتش در دنیا برای تو و بهره‌اش برای وارث تو است، و حساب آن در قیامت برای تو می‌ماند، پس شاد باش به آنچه داری و آن را برای قیامتی كه در پیش داری بفرست، چرا كه سفری طولانی در پیش است و وعده‌گاه اصلی ما، قیامت است و محل ورود یا بهشت است یا دوزخ.
چنان‌چه ملاحظه می‌فرمایید امام‌الموحدین(ع) توصیه می‌فرمایند كه مواظب باش بزرگترین برنامة تو برای طلب رزق، تهیة رزق فردایی نباشد كه نیامده است. و ما را متذكر می‌شوند كه رزق هر روزی در وقت خودش می‌آید، پس دائم غم فردای نیامده همة فكر تو را به خودش مشغول نكند. به گفتة مولوی:
عمر من شد فدیة فردای من
وای از این فردای ناپیدای من
سپس حضرت ما را برحذر می‌دارند از این‌كه انرژی‌ها و فرصت‌های خود را به اسم فردای نیامده برای غیر خود مصرف كنیم و خزینه‌دار غیر خود باشیم و در قیامت حسرت موقعیتی را بخوریم كه می‌توانستیم به جای جمع‌آوری رزق برای روز نیامده، وقت خود را در توجه به حقایق عالیة عالم معنا صرف كنیم و با حاصل اُنس‌های معنوی كه در دنیا به‌دست می‌آوریم، در قیامت خود به‌سر بریم.