این پندار كه مقصود از «قرب» زیادشدن كمال وجودى انسان است تا جایى كه به
( صفحه 199 )
كمال مطلق برسد، پندارى نادرست و در حقیقت شرك‌آمیز است. انسان كمالى ندارد كه قابل مقایسه با كمالهاى نامحدود خدا باشد. همچنین سایر پندارها ناشى از این است كه مفهوم «قرب» به درستى تجرید نشده، لذا گاهى آن را همان‌گونه كه در مورد محسوسات به كار مى‌برند، در مورد خدا نیز استعمال مى‌كنند چنانكه بسیارى از كوته‌فكران مى‌پندارند كه خدا هم نوعى جسم است، همان‌گونه كه بعضى از عوام او را قبّه نورى مى‌پندارند كه بالاى آسمانها قرار دارد، بعضى انسانها نیز مى‌پندارند هر چه كه آنها نیاز دارند و هر چه براى آنها كمال محسوب شود، براى خدا هم كمال است. اما هر چه میزان معرفت و شناخت انسانها بیشتر شود بهتر مى‌توانند مفاهیم را تجرید كرده جهات نقص آنها را حذف كنند و فقط حیثیت كمالى آنها را به خداى متعال نسبت دهند.