حضرت در ادامه میفرمایند: «وَ مَنْ اَكْرَمَ فیهِ یَتیماً، اَكْرَمَهُ اللهُ یَوْمَ یَلْقاهُ» هركس در این ماه یتیمی را اكرام كند، خداوند روزی كه او را ملاقات كند، اكرامش خواهد كرد. زیرا در عالَم قیامت آن گاه که حضرت حق با وجه «واحد قهار» ظهور میکند همه در محضر او خوار و كوچك خواهند بود مگر آنهایی كه حضرت حق اراده كرده تا مورد احترام باشند و پیامبر(ص) میفرمایند: راه اكرام در قیامت، اكرام یتیمان است. وقتی انسان پشت و پناه كسانی باشد كه پشت و پناهشان را از دست دادهاند، در آن روزی كه انسان هیچ پشت و پناهی ندارد، خداوند پشت و پناه او خواهد بود. در قرآن به آنهایی كه فكر میكنند مال دنیا وسیلهی كرامت و بزرگی است، میفرماید: «كَلاّ بَلْ لا تُكْرِمُونَ الْیَتیم»(73) چنین نیست، شما در ارزیابیهایتان نسبت به اموالی كه در اختیار دارید، غلط فکر کردهاید زیرا آن اموال را وسیلهی اكرام یتیمان و اطعام مسكینان قرار ندادهاید. ملاحظه کنید که فرمود: یتیم را اكرام نکردید چون یتیم نان نمیخواهد، احترام و پشت و پناه میخواهد. در مورد مسكین فرمودند: اطعام كنید، ولی یتیم را فرمود: احترام و اكرام نمایید، و در آیات 15 و 16 سورهی مبارك فجر میفرماید: ملاکهای ارزشگذاریهایتان را تغییر دهید تا افراد به جهت ثروتشان مورد احترام نباشند. در این ماه باید یك كاری بكنیم كه حرمت و احترام یتیمان در چشم و قلب ما بالا برود. هركسی باید یك كاری بكند، ما باید كاری كنیم كه حرمت یتیمان در این ماه به شكلی چشمگیر ذهنها را اشغال كند و در مورد یتیمان تجزیه و تحلیلی الهی پیدا كنیم تا مورد احترام ما باشند و نه مورد ترّحم ما. به ما فرمود: یتیمان را اكرام كنید. اشتباه از ما است كه سریعاً جای اكرام، اطعام میگذاریم، خود خدا كه میتوانست بگوید اطعام كنید، ولی میفرمایـد: «كَلاّ بَلْ لا تُكْرِمُونَ الْیَتیم، وَ لا تحاضُّونَ عَلی طَعامِ الْمِسْكِین» شما در مورد جایگاهِ داراییهایتان اشتباه میكنید و لذا یتیم را اكرام نمینمایید و از آن طرف هم تشویق نمیكنید تا مردم مسكینان را اطعام كنند. بههر حال حضرت توصیه میكنند كه هركس در این ماه یتیمی را اكرام كند در قیامت كه خداوند را ملاقات میكند مورد تكریم خداوند قرار میگیرد. عمده دقت در برنامهریزیها است جهت اكرام یتیمان و از این کار سرسری نگذریم.