این احتیاج بزرگ‌ترین احتیاج آدمی است که همواره با حقیقت زندگی کند، چیزی که هر کس در موقعیت خود از آن آگاه نیست، ولی ترکیب بشری و لاهوتی او نیاز دارد که در زندگی دنیایی با حقیقت کلی مرتبط باشد و اسلام و شخصیت منحصر به فرد حضرت محمد(ص) به‌خوبی می‌تواند جواب‌گوی این نیاز باشد. کافی است به قرآن و به سیره‌ی رسول خدا(ص) و ائمه‌ی معصومین(ع) رجوع کنیم ببینیم آیا می‌توان بالاتر از آن را تصور کرد. اگر آن‌ها را با سایر خوبی‌های عالم مقایسه کنیم، آیا به این نتیجه نمی‌رسیم که این آخرین دین، صورت کامل و جامع و همه جانبه‌ی همه‌ی خوبی‌های عالم است؟
تجربه نشان داده اگر بشر به پیشوایى رسول خدا(ص) راضى شود، در همه‌ی امور زندگی، حتی در مسائل سیاسى و اجتماعى کاملاً موفق خواهد بود. در اوایل انقلاب، دشمنان جوّسازى كردند که امام خمینی«رض» با تأکیدی که بر روی مذهب دارد، ایران را در جهان منزوى می‌کند و نمی‌تواند هماهنگ با سیاست جهانی ایران را جلو ببرد، در حالی‌که تجربه‌ی سال‌های اخیر نشان داد اگر ایران از کشورهای همطراز خود پیشرفت بیشتری کرده است به جهت آن است که بیشتر از سایر مسلمانان در اداره‌ی امور کشور بر اسلام تأکید کرده است. امام خمینی«رض» كه رسول خدا(ص) را به عنوان پیشواى خود انتخاب كردند، نشان دادند چگونه به مکتبی رجوع کرده‌اند که همه‌ی ابعاد انسان را جواب می‌دهد و انسان را از تک ساحتی و تک بُعدی‌بودن - که بشر امروز گرفتار آن است- رهایی می‌بخشد. این یك عقیده‌ی نجات دهنده است که معتقد باشیم هیچ کسی مثل پیامبر(ص) از خدا خبر نیاورده است. در حالی‌که می‌دانیم خداوند رب عالمیان است و نور او موجب تربیت و تعادل و سامان‌بخشیدن به زندگی بشریت می‌شود، عده‌ای خواستند به زعم خود با نزدیک شدن به غرب و پذیرفتن فرهنگ غربی ما را از انزوا در آورند. ولی حضرت امام خمینی«رض» با پذیرفتن قیادت پیامبر اكرم(ص) در مقابل آن‌ها محكم ایستادند و ما را از آن بحران تاریخی که نظام شاهنشاهی با نزدیکی به غرب به آن گرفتار کرده بود، آزاد نمودند.