تربیت
Tarbiat.Org

فرزندم این چنین باید بود[جلد اول](شرح نامه ۳۱ نهج البلاغه)
اصغر طاهرزاده

سفر از تیرگی به روشنایی

فراموش نکنید بحران‌هایی که در یک جامعه ظاهر می‌شوند یک زمانی قابل پیش‌بینی بودند و امکان جلوگیری از آن‌ها بوده است، با این فرض اگر امروز با رهنمودهای مولی الموحدین(ع) با جوانانمان سخن نگوئیم منتظر باشید در زیر پوست شهر، آلودگی‌هایی جمع ‌شود که وقتی سر برآوردند دیگر کار از کار گذشته است. حفره‌هایی در جاده‌های دینی و فلسفی و سیاسی و اقتصادی وجود دارد که تنها با رهنمودهایی همچون رهنمودهای علی(ع) پر می‌شوند، فرضیات باطلی در این جاده‌ها جریان دارند که از همه جهات ریشه و شاخه می‌دوانند، چرا مشغول امور فرعی شده‌ایم و به فکر پرکردن آن حفره‌ها از طریق تفکری که امام الموحدین(ع) در اختیار ما می‌گذارند نیستیم؟ هیچ چیز این جمعیت را به سوی مقصد خود جلو نمی‌برد مگر هماهنگی جامعه در زدودن ظلمات تاریخیِ گذشته با نور امام الموحدین(ع)، بالاتر از این، بشر را یاورِ دیگری نیست. هنر ما بهترین رجوع به این متن است تا از این تیرگی به روشنایی سفر کنیم و تنها با چشم بصیرتی می‌توانیم این راه را طی کنیم که آن چشم بیش از حدّ به متون مقدس خود اعتماد نموده و بخواهد در منظر خود نطفه‌ی آینده‌ای بس مبارک را پایه‌ریزی کند. با این دید دوباره جملات حضرت را مرور مى‏كنیم باشد كه به قلبمان بنشیند.
حضرت فرمودند: فرزندم! قلب تو جوان و روحت سالم است. تو داراى نیّتى سالم و نفسى صاف هستى: «ذو نِیَّةٍ سلیمَةٍ وَ نَفْسٍ صافِیَةٍ» و من مى‏خواهم شروع کنم برای تو تعلیم كتاب خدا و تأویل آن را: «وَ أَنْ اَبْتَدِئَكَ بِتَعلیمِ كِتابِ اللّه‏ِ وَ تَأْویلِهِ» كه بحث آن گذشت. بنده فقط روى این محور تأكید مى‏كنم كه ملاحظه بفرمائید حضرت مى‏خواهند كتاب خدا و شرایع و احكام و حلال و حرام اسلام را به فرزندشان بیاموزند و پا را از آن فراتر نگذارند، می‌فرمایند: «و لااُجاوِزُ ذلِكَ بِكَ اِلى غَیْرِهِ» و نمى‏خواهم از این محدوده جاى دیگرى بروم. به عبارت دیگر مى‏خواهند همه‌ی كمالاتی را که یک انسان در فهم دین و عمل به آن نیاز دارد خلاصه کنند ولی به عنوان یک موضوع فرعی به موضوعات اجتماعی می‌پردازند تا چیزهایى كه مردم را گیج كرده و به فتنه‏‌ انداخته، او را به مشکل نیندازد. فرمودند: ترسیدم مبادا آن میل‌ها و افکاری که مردم را دچار انحراف و اختلاف کرده، تو را نیز به مشکل بیندازد. همین جا بود كه نتیجه گرفتیم هر انسانِ مؤمنی باید جریان‏هاى سیاسى زمانه‌ی خود را بشناسد ولى در کلافه‌ی جریان‏هاى سیاسى گرفتار نشود. در راستای چنین آموزشی حضرت می‌فرمایند: