بَابٌ فِیمَنْ یُظْهِرُ الْغَشْیَةَ عِنْدَ قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ
1- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ إِسْحَاقَ الضَّبِّیِّ عَنْ أَبِی عِمْرَانَ الْأَرْمَنِیِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ قُلْتُ إِنَّ قَوْماً إِذَا ذَكَرُوا شَیْئاً مِنَ الْقُرْآنِ أَوْ حُدِّثُوا بِهِ صَعِقَ أَحَدُهُمْ حَتَّى یُرَى أَنَّ أَحَدَهُمْ لَوْ قُطِعَتْ یَدَاهُ أَوْ رِجْلَاهُ لَمْ یَشْعُرْ بِذَلِكَ فَقَالَ سُبْحَانَ اللَّهِ ذَاكَ مِنَ الشَّیْطَانِ مَا بِهَذَا نُعِتُوا إِنَّمَا هُوَ اللِّینُ وَ الرِّقَّةُ وَ الدَّمْعَةُ وَ الْوَجَلُ
أَبُو عَلِیٍّ الْأَشْعَرِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ أَبِی عِمْرَانَ الْأَرْمَنِیِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع مِثْلَهُ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 421 روایة: 1@*@
ترجمه :
1- جابر گوید:به حضرت باقر (ع) عرضكردم: مردمى هستند كه چون آیهاى از قرآن را ذكر كنند و یا براى آنان خوانده شود مدهوش گردند و چنان مىنمایند كه اگر دستها یا پاهایش را ببرند نمىفهمد؟ فرمود: سبحان اللّه این كار شیطان است بچنین چیزى توصیف نشدهاند، و همانا تأثر از قرآن باینست كه دل نرم شود و برقت قلب و اشك ریختن و ترس است.
و بسند دیگر نیز جابر این حدیث را از آن حضرت علیه السلام روایت كرده است.