بَابُ قَطِیعَةِ الرَّحِمِ
1- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ مِسْمَعِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص فِى حَدِیثٍ أَلَا إِنَّ فِى التَّبَاغُضِ الْحَالِقَةَ لَا أَعْنِى حَالِقَةَ الشَّعْرِ وَ لَكِنْ حَالِقَةَ الدِّینِ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه:46 روایة:1@*@
ترجمه :
از حضرت صادق علیه السلام روایت شده كه رسولخدا (ص) در ضمن حدیثى فرمود: هر آینه بدرستیكه در دشمنى كردن با یكدیگر ستردن و از بن بركندن است، مقصودم ستردم مو نیست، ولى ستردن دین است.
توضیح:
مجلسى علیه الرحمة گوید بجهت اینكه مصنف كتاب (شیخ كلینى ره) این حدیث رادر این باب آورده این است كه دشمنى كردن با یكدیگر شامل ارحام نیز مىباشد، یا براى اینستكه حالقه (ستردن) در اخبار دیگر بقطع رحم تفسیر شده است.
2- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنْ حُذَیْفَةَ بْنِ مَنْصُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع اتَّقُوا الْحَالِقَةَ فَإِنَّهَا تُمِیتُ الرِّجَالَ قُلْتُ وَ مَا الْحَالِقَةُ قَالَ قَطِیعَةُ الرَّحِمِ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه:46 روایة:2@*@
ترجمه :
حذیفه بن منصور گوید: حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: از حالقه بپرهیزید زیرا كه آن مردادن را میمیراند (و نابودى میكشاند) عرض كردم: حالقه چیست؟ فرمود: قطع رحم است.
3- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِیسَى عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ إِنَّ إِخْوَتِى وَ بَنِى عَمِّى قَدْ ضَیَّقُوا عَلَیَّ الدَّارَ وَ أَلْجَئُونِی مِنْهَا إِلَى بَیْتٍ وَ لَوْ تَكَلَّمْتُ أَخَذْتُ مَا فِى أَیْدِیهِمْ قَالَ فَقَالَ لِیَ اصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ سَیَجْعَلُ لَكَ فَرَجاً قَالَ فَانْصَرَفْتُ وَ وَقَعَ الْوَبَاءُ فِی سَنَةِ إِحْدَى وَ ثَلَاثِینَ وَ مِائَةٍ فَمَاتُوا وَ اللَّهِ كُلُّهُمْ فَمَا بَقِیَ مِنْهُمْ أَحَدٌ قَالَ فَخَرَجْتُ فَلَمَّا دَخَلْتُ عَلَیْهِ قَالَ مَا حَالُ أَهْلِ بَیْتِكَ قَالَ قُلْتُ لَهُ قَدْ مَاتُوا وَ اللَّهِ كُلُّهُمْ فَمَا بَقِیَ مِنْهُمْ أَحَدٌ فَقَالَ هُوَ بِمَا صَنَعُوا بِكَ وَ بِعُقُوقِهِمْ إِیَّاكَ وَ قَطْعِ رَحِمِهِمْ بُتِرُوا أَ تُحِبُّ أَنَّهُمْ بَقُوا وَ أَنَّهُمْ ضَیَّقُوا عَلَیْكَ قَالَ قُلْتُ إِى وَ اللَّهِ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه:47 روایة:3@*@
ترجمه :
برخى از اصحاب ما گوید: كه بحضرت صادق عرض كردم: برادران و عموزادگانم خانهام را بر من تنك كرده و از همه آن خانه مرا بیك اطاق آن پناهنده كردهاند، و من چنانچه در این باره اقدام كنم آنچه در دست آنها است میگیرم؟ گوید: آنحضرت فرمود: صبر كن زیرا خداوند برایت گشایشى فراهم كند، گوید: من منصرف شدم، و وبائى در سال صد و سى و یك بیامد و بخدا سوگند همگى آنها مردند و یكنفر از آنها باقى نماند، گوید: من بیرون آمدم (و بنزد آنحضرت رفتم) همینه بر او وارد شدم فرمود: حال اهل خانهات چطور است؟ عرض كردم: بخدا سوگند همه آنها مردند، و یك نفر از آنها زنده نماند، فرمود: این براى آن كارى بود كه بتو كردند، و براى آن آزاریكه بتو رساندند و قطع رحمیكه كردند نابود شدند، آیا میخواست كه زنده باشندذ و بر تو تنگ بگیرند؟ عرض كردم: آرى بخدا سوگند.
توضیح:
مجلسى (ره) گوید: گفتار آنحضرت «بعقوقهم» متعلق است به «بتروا» كه بنابراین ترجمه آن چنین مىشود: و بواسطه آزاریكه كردند نابود شدند، و تو از قطع رحم آنها بپرهیز (پایان كلام مجلسى ره) ولى ظاهر عبارت چنان بود كه ترجمه شد و من وجهى بر این حمل ندیدم لذا از تغییر ظاهر عبارت در ترجمه خود دارى شد.
4- عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِیَّةَ عَنْ أَبِى عُبَیْدَةَ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع قَالَ فِى كِتَابِ عَلِیٍّ ع ثَلَاثُ خِصَالٍ لَا یَمُوتُ صَاحِبُهُنَّ أَبَداً حَتَّى یَرَى وَبَالَهُنَّ الْبَغْیُ وَ قَطِیعَةُ الرَّحِمِ وَ الْیَمِینُ الْكَاذِبَةُ یُبَارِزُ اللَّهَ بِهَا وَ إِنَّ أَعْجَلَ الطَّاعَةِ ثَوَاباً لَصِلَةُ الرَّحِمِ وَ إِنَّ الْقَوْمَ لَیَكُونُونَ فُجَّاراً فَیَتَوَاصَلُونَ فَتَنْمِى أَمْوَالُهُمْ وَ یُثْرُونَ وَ إِنَّ الْیَمِینَ الْكَاذِبَةَ وَ قَطِیعَةَ الرَّحِمِ لَتَذَرَانِ الدِّیَارَ بَلَاقِعَ مِنْ أَهْلِهَا وَ تَنْقُلُ الرَّحِمَ وَ إِنَّ نَقْلَ الرَّحِمِ انْقِطَاعُ النَّسْلِ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه:47 روایة:4@*@
ترجمه :
حضرت باقر علیه السلام فرمود: در كتاب على علیه السلام استكه: سه خصلت استكه هر كه دارا باشد نمیرد تاوبال آنرا ببیند: ستم، و قطع رحم، قسم دروغ كه بدان با خدا بجنگ رود، و هر آینه آن طاعتیكه ثواب و اجرش زودتر برسد صله رحم است، و براستى (چه بسا) مردمیكه از حق روگردانند و با هم پیوند كنند (و صله رحم كنند) پس اموالشان زیاد شود و ثروتمند گردند. و بدرستیكه قسم دروغ و قطع رحم خانهها را ویران و خالى از اهل و خانمان كند، و خویشاوندى را از جابر كند، و از جاى بركندن خویشى مایه قطع نسل گردد.
5- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ صَالِحِ بْنِ السِّنْدِیِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ عَنْبَسَةَ الْعَابِدِ قَالَ جَاءَ رَجُلٌ فَشَكَا إِلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَقَارِبَهُ فَقَالَ لَهُ اكْظِمْ غَیْظَكَ وَ افْعَلْ فَقَالَ إِنَّهُمْ یَفْعَلُونَ وَ یَفْعَلُونَ فَقَالَ أَ تُرِیدُ أَنْ تَكُونَ مِثْلَهُمْ فَلَا یَنْظُرَ اللَّهُ إِلَیْكُمْ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه:48 روایة:5@*@
ترجمه :
عنبسة بن عابد گوید: مردى نزد حضرت صادق علیه السلام آمد و از نزدیكان (و خویشان) خود بآنحضرت شكایت كرد، حضرت بوى فرمود: خشمت را فرو نشان و بكن (یعنى دائماً خشمت را فرو نشان و در صدد انتقام برمیا) عرض كرد: آنها میكنند (آنچه مىخواهند) و میكنند (و شما بمن دستور فرو نشاندن خشمم را میدهى؟) فرمود: آیا تو هم مىخواهى مانند آنان باشى تا خدا توجهى بشما نكند.
شرح:
مجلسى (ره) گوید: یعنى خدا رحمت خود را از همه شما در دنیا و آخرت باز دارد؟ و اما اگر با آنها پیوند كردى (و صله رحم كردى) یا اینست كه باز گردند (و دست از آزار تو بردارند) پس رحمت حق شامل همه شما گردد و تو بآن سزاوارترى و حظت بیشتر است، و یا اینستكه بازگشت نكنند، پس رحمت حق مخصوص تو گردد و هیچ انتقامى براى تو بهتر از این نیست.
6- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّكُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَا تَقْطَعْ رَحِمَكَ وَ إِنْ قَطَعَتْكَ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه:48 روایة:6@*@
ترجمه :
حضرت صادق علیه السلام فرمود: رسول خدا (ص) فرموده: قطع رحم خود مكن اگر چه او از تو قطع كند.
7- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِیهِ رَفَعَهُ عَنْ أَبِى حَمْزَةَ الثُّمَالِیِّ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع فِى خُطْبَتِهِ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِى تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ فَقَامَ إِلَیْهِ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْكَوَّاءِ الْیَشْكُرِیُّ فَقَالَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ أَ وَ تَكُونُ ذُنُوبٌ تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ فَقَالَ نَعَمْ وَیْلَكَ قَطِیعَةُ الرَّحِمِ إِنَّ أَهْلَ الْبَیْتِ لَیَجْتَمِعُونَ وَ یَتَوَاسَوْنَ وَ هُمْ فَجَرَةٌ فَیَرْزُقُهُمُ اللَّهُ وَ إِنَّ أَهْلَ الْبَیْتِ لَیَتَفَرَّقُونَ وَ یَقْطَعُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً فَیَحْرِمُهُمُ اللَّهُ وَ هُمْ أَتْقِیَاءُ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه:48 روایة:7@*@
ترجمه :
ابو حمزه ثمالى گوید: امیرالمومنین علیه السلام در خطبه فرمود: پناه میبرم بخدا از گناهانیكه در نابودى (گنه كار) شتاب كنند، عبدالله بن كواء یشكرى برخواست و گفت: اى امیرالمؤمنان مگر گناهانى هم هست كه در نابودى شتاب كنند؟ فرمود: آرى واى بر تو آن قطع رحم است، هر آینه (چه بسا) خاندانى هستند كه گردهم آیند و یارى هم كنند و با اینكه از حق دورند خداوند بآنها روزى دهد، و (چه بسا) خاندانیكه از هم جدا شوند و از همدیگر ببرند پس خدا آنها را محروم (از روزى) كند با اینكه پرهیزكارند.
8- عَنْهُ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِیَّةَ عَنْ أَبِى حَمْزَةَ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع إِذَا قَطَّعُوا الْأَرْحَامَ جُعِلَتِ الْأَمْوَالُ فِى أَیْدِى الْأَشْرَارِ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه:48 روایة:8@*@
ترجمه :
حضرت باقر علیه السلام فرمود: كه امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده: هرگاه مردمان قطع رحم كنند اموال (و ثروتها) در دست اشرار قرار گیرد.
شرح:
مجلسى علیه الرحمة گوید: و این بتجربه رسیده است و یكى از اسبابش اینستكه باهم مخاصمه و نزاع كنند و نزد حكام جور و ظلمه بمرافعه میروند، پس اموال خود را با آنها رشوه دهندو در نتیجه بآنها منتقل شود، و نیز هنگامیكه باهم نزاع كردند و همدیگر را كمك نكردند اشرار بر آنها مسلط كردند و آن اموال را از دست آنها بگیرند.