بَابُ مَوْلِدِ الزَّهْرَاءِ فَاطِمَةَ ع
وُلِدَتْ فَاطِمَةُ عَلَیْهَا وَ عَلَى بَعْلِهَا السَّلَامُ بَعْدَ مَبْعَثِ رَسُولِ اللَّهِ ص بِخَمْسِ سِنِینَ وَ تُوُفِّیَتْ ع وَ لَهَا ثَمَانَ عَشْرَةَ سَنَةً وَ خَمْسَةٌ وَ سَبْعُونَ یَوْماً وَ بَقِیَتْ بَعْدَ أَبِیهَا ص خَمْسَةً وَ سَبْعِینَ یَوْماً
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 355 روایت 1@*@
ترجمه:
فاطمه علیهما و على بعلهاالسلام پنج سال بعد از مبعث رسولخدا صلى للّه علیه و آله متولد شد و زمانى رفات كرد كه 18 سال و 75 روز داشت و بعد از پدرش 75 روز زندگى كرد.
1- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ ابْنِ رِئَابٍ عَنْ أَبِی عُبَیْدَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ فَاطِمَةَ ع مَكَثَتْ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ ص خَمْسَةً وَ سَبْعِینَ یَوْماً وَ كَانَ دَخَلَهَا حُزْنٌ شَدِیدٌ عَلَى أَبِیهَا وَ كَانَ یَأْتِیهَا جَبْرَئِیلُ ع فَیُحْسِنُ عَزَاءَهَا عَلَى أَبِیهَا وَ یُطَیِّبُ نَفْسَهَا وَ یُخْبِرُهَا عَنْ أَبِیهَا وَ مَكَانِهِ وَ یُخْبِرُهَا بِمَا یَكُونُ بَعْدَهَا فِی ذُرِّیَّتِهَا وَ كَانَ عَلِیٌّ ع یَكْتُبُ ذَلِكَ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 355 روایت 1@*@
ترجمه:
امام صادق علیهالسلام فرمود: فاطمه علیهما السلام بعد از پیغمبر صلى للّه علیه و آله 75 روز زنده بود و از مرگ پدرش اندوه سختى او را گرفته بود، جبرئیل نزدش مىآمد و او را در مرگ پدرش نیكو تعزیت مىگفت و خوش دلش مىساخت و از حال پدرش و مقام او و آنچه بعد از وى براى ذریهاش پیش مىآید گزارش مىداد و على علیهالسلام آنها را مىنوشت.
2- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنِ الْعَمْرَكِیِّ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَخِیهِ أَبِی الْحَسَنِ ع قَالَ إِنَّ فَاطِمَةَ ع صِدِّیقَةٌ شَهِیدَةٌ وَ إِنَّ بَنَاتِ الْأَنْبِیَاءِ لَا یَطْمَثْنَ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 356 روایت 2@*@
ترجمه:
موسى بن جعفر علیهالسلام فرمود: فاطمه علهماالسلام صدیقه (بسیار راستگو و معصوم) و شهیده بود و دختران پیغمبران حائض نمىشوند.
3- أَحْمَدُ بْنُ مِهْرَانَ رَحِمَهُ اللَّهُ رَفَعَهُ وَ أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِیسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ الشَّیْبَانِیِّ قَالَ حَدَّثَنِی الْقَاسِمُ بْنُ مُحَمَّدٍ الرَّازِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ الْهُرْمُزَانِیُّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع قَالَ لَمَّا قُبِضَتْ فَاطِمَةُ ع دَفَنَهَا أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ سِرّاً وَ عَفَا عَلَى مَوْضِعِ قَبْرِهَا ثُمَّ قَامَ فَحَوَّلَ وَجْهَهُ إِلَى قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَ السَّلَامُ عَلَیْكَ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَنِّی وَ السَّلَامُ عَلَیْكَ عَنِ ابْنَتِكَ وَ زَائِرَتِكَ وَ الْبَائِتَةِ فِی الثَّرَى بِبُقْعَتِكَ وَ الْمُخْتَارِ اللَّهُ لَهَا سُرْعَةَ اللِّحَاقِ بِكَ قَلَّ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَفِیَّتِكَ صَبْرِی وَ عَفَا عَنْ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ تَجَلُّدِی إِلَّا أَنَّ لِی فِی التَّأَسِّی بِسُنَّتِكَ فِی فُرْقَتِكَ مَوْضِعَ تَعَزٍّ فَلَقَدْ وَسَّدْتُكَ فِی مَلْحُودَةِ قَبْرِكَ وَ فَاضَتْ نَفْسُكَ بَیْنَ نَحْرِی وَ صَدْرِی بَلَى وَ فِی كِتَابِ اللَّهِ لِی أَنْعَمُ الْقَبُولِ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ قَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِیعَةُ وَ أُخِذَتِ الرَّهِینَةُ وَ أُخْلِسَتِ الزَّهْرَاءُ فَمَا أَقْبَحَ الْخَضْرَاءَ وَ الْغَبْرَاءَ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَمَّا حُزْنِی فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَیْلِی فَمُسَهَّدٌ وَ هَمٌّ لَا یَبْرَحُ مِنْ قَلْبِی أَوْ یَخْتَارَ اللَّهُ لِی دَارَكَ الَّتِی أَنْتَ فِیهَا مُقِیمٌ كَمَدٌ مُقَیِّحٌ وَ هَمٌّ مُهَیِّجٌ سَرْعَانَ مَا فَرَّقَ بَیْنَنَا وَ إِلَى اللَّهِ أَشْكُو وَ سَتُنْبِئُكَ ابْنَتُكَ بِتَظَافُرِ أُمَّتِكَ عَلَى هَضْمِهَا فَأَحْفِهَا السُّؤَالَ وَ اسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ فَكَمْ مِنْ غَلِیلٍ مُعْتَلِجٍ بِصَدْرِهَا لَمْ تَجِدْ إِلَى بَثِّهِ سَبِیلًا وَ سَتَقُولُ وَ یَحْكُمُ اللَّهُ وَ هُوَ خَیْرُ الْحَاكِمِینَ سَلَامَ مُوَدِّعٍ لَا قَالٍ وَ لَا سَئِمٍ فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلَا عَنْ مَلَالَةٍ وَ إِنْ أُقِمْ فَلَا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللَّهُ الصَّابِرِینَ وَاهَ وَاهاً وَ الصَّبْرُ أَیْمَنُ وَ أَجْمَلُ وَ لَوْ لَا غَلَبَةُ الْمُسْتَوْلِینَ لَجَعَلْتُ الْمُقَامَ وَ اللَّبْثَ لِزَاماً مَعْكُوفاً وَ لَأَعْوَلْتُ إِعْوَالَ الثَّكْلَى عَلَى جَلِیلِ الرَّزِیَّةِ فَبِعَیْنِ اللَّهِ تُدْفَنُ ابْنَتُكَ سِرّاً وَ تُهْضَمُ حَقَّهَا وَ تُمْنَعُ إِرْثَهَا وَ لَمْ یَتَبَاعَدِ الْعَهْدُ وَ لَمْ یَخْلَقْ مِنْكَ الذِّكْرُ وَ إِلَى اللَّهِ یَا رَسُولَ اللَّهِ الْمُشْتَكَى وَ فِیكَ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَحْسَنُ الْعَزَاءِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْكَ وَ عَلَیْهَا السَّلَامُ وَ الرِّضْوَانُ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 356 روایت 3@*@
ترجمه:
حسین بن على علیهالسلام فرمود: چون فاطمه علیهماالسلام وفات كرد، امیرالمؤمنین او را پنهان بخاك سپرد و جاى قبرش را ناپدید كرد، سپس برخاست و رو بجانب قبر رسولخدا صلى للّه علیه و آله كرد و گفت: سلام بر تو اى رسولخدا از جانب دخترت و دیدار كنندهات و آنكه در خاك رفته و از من جدا شده و در بقعه تو آمده و خدا زود رسیدن او را نزد تو برایش برگزیده.
اى رسولخدا! شكیبائیم از فراق محبوبهات كم شده و خود داریم از سرور زنان جهان نابود گشته، جز اینكه براى من در پیروى از سنت تو كه در فراقت كشیدم جاى دلدارى باقى است، زیرا من سر ترا در لحد آرامگاهت نهادم و جان مقدس تو از میان گلو و سینه من خارج شد (یعنى هنگام جان دادن سرت به سینه من چسبیده بود) آرى، در كتاب خدا براى من بهترین پذیرش (و صبر بر این مصیبت) است، انالله و انا الیه راجعون، همانا امانت پس گرفته شود و گروگان دریافت گشت و زهرا از دستم ربوده شد. اى رسول خدا دیگر چه اندازه این آسمان نیلگون و زمین تیره در نظرم زشت جلوه مىكند، اندوهم همیشگى باشد و شبم در بىخوابى گذرد و غمم پیوسته در دلست، تا خدا خانهاى را كه تو در آن اقامت دارى برایم برگزیند، (بمیرم و بتو ملحق شوم) غصهاى دارم دل خون كن و اندوهى دارم هیجانانگیز، چه زود میان ما جدائى افتاد، تنها بسوى خدا شكوه مىبرم.
به همین زودى دخترت از همدست شدن امتت بر ربودن حقش بتو گزارش خواهد داد، همه سرگذشت را از او بپرس و گزارش را از او بخواه، زیرا چه بسا درد دلهائى داشت كه چون آتش در سینهاش مىجوشید و در دنیا راهى براى گفتن و شرح دادن آن نیافت، ولى اكنون مىگوید و خدا هم داورى مىفرماید و او بهترین داورانست،
سلام بر شما سلام وداع كنندهاى كه نه خشمگین است و نه دلتنگ، زیرا اگر از اینجا برگردم، بواسطه دلتنگیم نیست و اگر بمانم بواسطه بدگمانى به آنچه خدا به صابران وعده فرموده نباشد.
واى، واى باز هم بردبارى مباركتر و خوشنماتر است اگر چیرگى دشمنان زورگو نبود (كه مرا سرزنش كنند یا قبر فاطمه را بشناسند و نبش كنند) اقامت و درنگ در اینجا را چون معتكفان ملازمت مىنموددم و مانند زن بچه مرده بر این مصیبت بزرگ شیون مىكردم، در برابر نظر خدا دخترت پنهان بخاك سپرده شد و حقش پایمال گشت و از ارثش جلوگیرى شد، با آنكه دیر زمانى نگذشته و یاد تو كهنه نگشته بود، اى رسولخدا، شكایت من تنها بسوى خداست و بهترین دلدارى از جانب تو است اى رسولخدا! (چون در مرگ تو صبر كردم یا براى گفتار تو درباره صبر)، درود خدا بر تو و سلام و رضوانش بر فاطمه باد.
4- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی نَصْرٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سَالِمٍ عَنِ الْمُفَضَّلِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع مَنْ غَسَلَ فَاطِمَةَ قَالَ ذَاكَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ كَأَنِّی اسْتَعْظَمْتُ ذَلِكَ مِنْ قَوْلِهِ فَقَالَ كَأَنَّكَ ضِقْتَ بِمَا أَخْبَرْتُكَ بِهِ قَالَ فَقُلْتُ قَدْ كَانَ ذَاكَ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ فَقَالَ لَا تَضِیقَنَّ فَإِنَّهَا صِدِّیقَةٌ وَ لَمْ یَكُنْ یَغْسِلُهَا إِلَّا صِدِّیقٌ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ مَرْیَمَ لَمْ یَغْسِلْهَا إِلَّا عِیسَى
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 357 روایت 4@*@
ترجمه:
مفضل گوید: به امام صادق علیهالسلام عرضكردم: كى فاطمه را غسل داد؟ فرمود: امیرالمؤمنین من این مطلب را از گفته آن حضرت بزرگ شمردم و تعجب كردم فرمود: گویا از آنچه به تو خبر دادم دلتنگ شدى؟ عرضكردم: چنین است، قربانت گردم. فرمود: دلتنگ مباش، زیرا او صدیقه (معصوم) است و جز معصوم نباید او را غسل دهد، مگر نمىدانى كه مریم را جز عیسى غسل نداد.
5- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْجُعْفِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ وَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَا إِنَّ فَاطِمَةَ ع لَمَّا أَنْ كَانَ مِنْ أَمْرِهِمْ مَا كَانَ أَخَذَتْ بِتَلَابِیبِ عُمَرَ فَجَذَبَتْهُ إِلَیْهَا ثُمَّ قَالَتْ أَمَا وَ اللَّهِ یَا ابْنَ الْخَطَّابِ لَوْ لَا أَنِّی أَكْرَهُ أَنْ یُصِیبَ الْبَلَاءُ مَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ لَعَلِمْتَ أَنِّی سَأُقْسِمُ عَلَى اللَّهِ ثُمَّ أَجِدُهُ سَرِیعَ الْإِجَابَةِ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 358 روایت 5@*@
ترجمه:
امام باقر و امام صادق علیهماالسلام فرمودند: چون آن مردم كردند آنچه كردند، (در خانهاش را آتش زدند و على علیهالسلام را بمسجد بردند) فاطمه علیها سلام گریبان عمر را گرفت و او را پیش كشید، و فرمود: همانا بخدا اى پسر خطاب! اگر من از رسیدن بلا به بىگناهان كراهت نداشتم، مىفهمیدى كه خدا را سوگند مىدادم و او را زود اجابت كننده مىیافتى (یعنى من نفرین مىكردم و بزودى بلا نازل مىشد و ترا و بىگناهان را شامل مىگشت ولى نمىخواهم بىگناهان به آتش تو بسوزند).
6- وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ یَزِیدَ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ لَمَّا وُلِدَتْ فَاطِمَةُ ع أَوْحَى اللَّهُ إِلَى مَلَكٍ فَأَنْطَقَ بِهِ لِسَانَ مُحَمَّدٍ ص فَسَمَّاهَا فَاطِمَةَ ثُمَّ قَالَ إِنِّی فَطَمْتُكِ بِالْعِلْمِ وَ فَطَمْتُكِ مِنَ الطَّمْثِ ثُمَّ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع وَ اللَّهِ لَقَدْ فَطَمَهَا اللَّهُ بِالْعِلْمِ وَ عَنِ الطَّمْثِ فِی الْمِیثَاقِ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 358 روایت 6@*@
ترجمه:
امام باقر علیهالسلام فرمود: چون فاطمه علیهاالسلام متولد شد، خدا بفرشتهاى وحى كرد تا به زبان محمد صلى للّه علیه و آله داد كه او را فاطمه نام گذارد، سپس فرمود: من ترا (از جهل باز گرفتم و) بعلم پیوستم (با علم از شیر باز گرفتم) و از خون حیض باز گرفتم، آنگاه امام باقر علیهالسلام فرمود: بخدا سوگند كه خدا او را با علم از شیر و از خون حیض در عالم میثاق باز گرفت.
7- وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ النَّبِیُّ ص لِفَاطِمَةَ ع یَا فَاطِمَةُ قُومِی فَأَخْرِجِی تِلْكَ الصَّحْفَةَ فَقَامَتْ فَأَخْرَجَتْ صَحْفَةً فِیهَا ثَرِیدٌ وَ عُرَاقٌ یَفُورُ فَأَكَلَ النَّبِیُّ ص وَ عَلِیٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ ثَلَاثَةَ عَشَرَ یَوْماً ثُمَّ إِنَّ أُمَّ أَیْمَنَ رَأَتِ الْحُسَیْنَ مَعَهُ شَیْءٌ فَقَالَتْ لَهُ مِنْ أَیْنَ لَكَ هَذَا قَالَ إِنَّا لَنَأْكُلُهُ مُنْذُ أَیَّامٍ فَأَتَتْ أُمُّ أَیْمَنَ فَاطِمَةَ فَقَالَتْ یَا فَاطِمَةُ إِذَا كَانَ عِنْدَ أُمِّ أَیْمَنَ شَیْءٌ فَإِنَّمَا هُوَ لِفَاطِمَةَ وَ وُلْدِهَا وَ إِذَا كَانَ عِنْدَ فَاطِمَةَ شَیْءٌ فَلَیْسَ لِأُمِّ أَیْمَنَ مِنْهُ شَیْءٌ فَأَخْرَجَتْ لَهَا مِنْهُ فَأَكَلَتْ مِنْهُ أُمُّ أَیْمَنَ وَ نَفِدَتِ الصَّحْفَةُ فَقَالَ لَهَا النَّبِیُّ ص أَمَا لَوْ لَا أَنَّكِ أَطْعَمْتِهَا لَأَكَلْتِ مِنْهَا أَنْتِ وَ ذُرِّیَّتُكِ إِلَى أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ ثُمَّ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع وَ الصَّحْفَةُ عِنْدَنَا یَخْرُجُ بِهَا قَائِمُنَا ع فِی زَمَانِهِ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 358 روایت 7@*@
ترجمه:
پیغمبر صلى للّه علیه و آله به فاطمه علیهماالسلام فرمود: برخیز و آن سینى را بیرون آر، او برخاست و سینىئى را آورد كه در آن نان روغن مالیده و گوشت پخته بود، پیغمبر صلى للّه علیه و آله با على و فاطمه و حسن و حسین 13 روز از آن مىخوردند، سپس ام ایمن حسین علیهالسلام را دید چیزى (از آن نان و گوشت) با خود دارد، باو گفت: این از كجاست؟ فرمود: چند روز است كه ما این غذا را مىخوریم، ام ایمن نزد فاطمه آمد و گفت: اى فاطمه! هر چه ام ایمن دارد، به فاطمه و فرزندانش متعلق است، اما فاطمه هر چه دارد به ام ایمن از آن چیزى نمىرسد؟ فاطمه قدرى از آن را براى او آورد و ام ایمن از آن بخورد و غذاى آن سینى تمام شد، پیغمبر به او فرمود. اگر به ام ایمن نمىخورانیدى تا روز قیامت تو و ذریه تو از آن مىخوردند،
8- الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع یَقُولُ بَیْنَا رَسُولُ اللَّهِ ص جَالِسٌ إِذْ دَخَلَ عَلَیْهِ مَلَكٌ لَهُ أَرْبَعَةٌ وَ عِشْرُونَ وَجْهاً فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص حَبِیبِی جَبْرَئِیلُ لَمْ أَرَكَ فِی مِثْلِ هَذِهِ الصُّورَةِ قَالَ الْمَلَكُ لَسْتُ بِجَبْرَئِیلَ یَا مُحَمَّدُ بَعَثَنِی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ أُزَوِّجَ النُّورَ مِنَ النُّورِ قَالَ مَنْ مِمَّنْ قَالَ فَاطِمَةَ مِنْ عَلِیٍّ قَالَ فَلَمَّا وَلَّى الْمَلَكُ إِذَا بَیْنَ كَتِفَیْهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ عَلِیٌّ وَصِیُّهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مُنْذُ كَمْ كُتِبَ هَذَا بَیْنَ كَتِفَیْكَ فَقَالَ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَخْلُقَ اللَّهُ آدَمَ بِاثْنَیْنِ وَ عِشْرِینَ أَلْفَ عَامٍ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 359 روایت 8@*@
ترجمه:
موسى بن جعفر علیهالسلام فرمود: رسولخدا صلى للّه علیه و آله نشسته بود كه فرشتهاى كه 24 چهره داشت وارد شد، پیغمبر(ص) فرمود: محبوبم جبرئیل! من تو را هیچگاه به این صورت ندیدهام، فرشته گفت: من جبرئیل نیستم، اى محمد! مرا خداى عزوجل فرستاده تا نور را جفت نور گردانم، فرمود: كه را با كه؟ گفت: فاطمه را با على، و چون فرشته پشت گردانید، میان دو شانهاش نوشته بود: محمد رسول خداست، على وصى اوست. پیغمبر فرمود: از كى این جمله میان دو شانه تو نوشته شده؟ عرضكرد: بیست و دو هزار سال پیش از خلقت آدم.
9- عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ غَیْرُهُ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی نَصْرٍ قَالَ سَأَلْتُ الرِّضَا ع عَنْ قَبْرِ فَاطِمَةَ ع فَقَالَ دُفِنَتْ فِی بَیْتِهَا فَلَمَّا زَادَتْ بَنُو أُمَیَّةَ فِی الْمَسْجِدِ صَارَتْ فِی الْمَسْجِدِ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 359 روایت 9@*@
ترجمه:
احمد بن محمد بن ابى نصر گوید: از حضرت رضا علیهالسلام راجع به قبر فاطمه علیهاالسلام پرسیدم، فرمود: در خانه خود بخاك سپرده شد، سپس چون بنى امیه مسجد را توسعه دادند جزء مسجد شد.
شرح درباره موضع قبر فاطمه علیهاالسلام سه قولست: 1 در بقیع 2 در روضه (میان قبر و منبر پیغمبر صلى للّه علیه و آله) 3 در خانه خود فاطمه علیهاالسلام.
مجلسى (ره) گوید: قول اخیر كه از این روایت استفاده مىشود صحیحترین اقوالست، زیرا اخبار بسیارى بدین مضمون وارد شده و من آنها را در كتاب بحار ذكر نمودهام.
10- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنِ الْخَیْبَرِیِّ عَنْ یُونُسَ بْنِ ظَبْیَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ لَوْ لَا أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ع لِفَاطِمَةَ مَا كَانَ لَهَا كُفْوٌ عَلَى ظَهْرِ الْأَرْضِ مِنْ آدَمَ وَ مَنْ دُونَهُ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 360 روایت 10@*@
ترجمه:
امام صادق علیهالسلام مىفرمود: اگر خداى تبارك و تعالى امیرالمؤمنین علیهالسلام را براى فاطمه نمىآفرید، در روى زمین، از آدم گرفته تا هر بشرى بعد از او همسرى براى او نبود.