بَابٌ فِی النَّهْیِ عَنِ الِاسْمِ
1- عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ الْعَلَوِیِّ عَنْ دَاوُدَ بْنِ الْقَاسِمِ الْجَعْفَرِیِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ الْعَسْكَرِیَّ ع یَقُولُ الْخَلَفُ مِنْ بَعْدِی الْحَسَنُ فَكَیْفَ لَكُمْ بِالْخَلَفِ مِنْ بَعْدِ الْخَلَفِ فَقُلْتُ وَ لِمَ جَعَلَنِیَ اللَّهُ فِدَاكَ قَالَ إِنَّكُمْ لَا تَرَوْنَ شَخْصَهُ وَ لَا یَحِلُّ لَكُمْ ذِكْرُهُ بِاسْمِهِ فَقُلْتُ فَكَیْفَ نَذْكُرُهُ فَقَالَ قُولُوا الْحُجَّةُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ سَلَامُهُ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 126 روایة 1@*@
ترجمه:
داود بن قاسم جعفرى گوید: شنیدم حضرت ابوالحسن عسكرى (امام هادى) علیه السلام مىفرمود: جانشین پس از من حسن است، حال شما چگونه خواهد بود، نسبت به جانشین بعد از آن جانشین؟ عرض كردم: براى چه، خدایم قربانت كند؟ فرمود: زیرا شما خود او را نمىبینید و براى شما روانیست كه او را بنامش یاد كنید، عرض كردم: پس چگونه یادش كنیم؟ فرمود: بگوئید حجت از آل محمد صلوات الله علیه و سلامه (بشماره 853 رجوع شود).
2- عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الصَّالِحِیِّ قَالَ سَأَلَنِی أَصْحَابُنَا بَعْدَ مُضِیِّ أَبِی مُحَمَّدٍ ع أَنْ أَسْأَلَ عَنِ الِاسْمِ وَ الْمَكَانِ فَخَرَجَ الْجَوَابُ إِنْ دَلَلْتُهُمْ عَلَى الِاسْمِ أَذَاعُوهُ وَ إِنْ عَرَفُوا الْمَكَانَ دَلُّوا عَلَیْهِ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 126 روایة 2@*@
ترجمه:
ابو عبدالله صالحى گوید: یكى از اصحاب ما (شیعیان) بعد از وفات ابومحمد (امام حسن عسكرى) علیه السلام از من خواست كه راجع به اسم و مكان آن حضرت بپرسم، جواب آمد كه: اگر اسم را به آنها بگوئى، فاش مىكنند، و اگر مكان را بدانند، نشان مىدهند.
شرح :
ابو عبدالله صالحى از جمله نواب اربعه معروف نیست، پس ممكن است كه سؤال او بتوسط یكى از نواب اربعه بوده و یا خود او هم سفارت و نیابتى داشته است.
3- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ الرَّیَّانِ بْنِ الصَّلْتِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع یَقُولُ وَ سُئِلَ عَنِ الْقَائِمِ فَقَالَ لَا یُرَى جِسْمُهُ وَ لَا یُسَمَّى اسْمُهُ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 126 روایة 3@*@
ترجمه:
ریان بن صلت گوید: از حضرت رضا علیه السلام شنیدم كه چون راجع به قائم سؤال شد، فرمود: شخصش دیده نشود و نامش برده نشود.
4- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ ابْنِ رِئَابٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ لَا یُسَمِّیهِ بِاسْمِهِ إِلَّا كَافِرٌ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 127 روایة 4@*@
ترجمه:
امام صادق علیه السلام فرمود: نام صاحب الامر را جز كافر نبرد.
شرح :
از علتى كه در روایت دوم ذكر شد، پیداست كه نهى از بردن نام آن حضرت مخوص به زمان غیبت صغرى بوده و براى این است كه نامش در افواه نباشد و دشمنان در جستجوى او بر نیایند ولى علامه مجلسى (ره) اخبار دیگرى هم نقل مىكند كه تا زمانیكه ظهور نكند و زمین را پر از عدل و داد نفرماید، ذكر نامش روا نیست و خود مجلسى در ص 240 مرآت مىگوید: و لاریب ان الا حوط ترك التسمیة مطلقا «شكى نیست كه احتیاط اینست كه تا آن حضرت غایب است نامش را نبرند» (ولى به نظر ما جز تعبد دلیل محكمى بر این قول نمىتوان یافت، زیرا نامیدن آن حضرت را به ألقابى مانند، حجت، ولى عصر، امام زمان و دهها لقبى كه در دعاى ندبه و امثال آن وارد شده مانعى ندارد و از نظر استدلال فرقى میان این القاب و كله «م ح م د» دیده نمىشود و نامیدن پدر آن حضرت را به كنیه «ابو محمد» در این روایات ذكر شده بود و نیز از لحاظ علتى كه در روایت دوم ذكر شد، فرقى میان القاب و نام نیست بلكه آن القاب بیشتر دشمنان را تحریك مىكند و به فكر جستجو مىاندازد).