بَابُ الرِّیَاءِ
توضیح :ریا: بمعنى نشاندادن عمل است بمردم بمنظور جاهطلبى و خودنمائى و براى اینكه جلب نظر آنها كند و خود را نزد آنها پرهیزكار و متقى جلوه دهد چنانكه در باب نیت از این موضوع سخن بمیان آمد.
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِیِّ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ لِعَبَّادِ بْنِ كَثِیرٍ الْبَصْرِیِّ فِی الْمَسْجِدِ وَیْلَكَ یَا عَبَّادُ إِیَّاكَ وَ الرِّیَاءَ فَإِنَّهُ مَنْ عَمِلَ لِغَیْرِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إِلَى مَنْ عَمِلَ لَهُ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 400 روایة:1@*@
ترجمه :
امام صادق (ع) بعباد بن كثیر بصرى در مسجد فرمود: واى بر تو اى عباد از ریا، بپرهیز كه هر كه براى غیر خدا كار كند، خدا او را بكسى كه برایش كار كرده وا گذارد.
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِیهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ اجْعَلُوا أَمْرَكُمْ هَذَا لِلَّهِ وَ لَا تَجْعَلُوهُ لِلنَّاسِ فَإِنَّهُ مَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ لِلَّهِ وَ مَا كَانَ لِلنَّاسِ فَلَا یَصْعَدُ إِلَى اللَّهِ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 401 روایة:2@*@
ترجمه :
امام صادق (ع) فرمود: این امر (تشیع و مذهب دارى) خود را براى خدا قرار دهید نه براى مردم، زیرا هر چه بمنظور خدا باشد، براى خداست (او میپذیرد و پاداش میدهد) و هر چه براى مردم است، بسوى خدا بالا نرود (خدا نپذیرد و پاداش ندهد)/
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ أَبِی الْمَغْرَاءِ عَنْ یَزِیدَ بْنِ خَلِیفَةَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع كُلُّ رِیَاءٍ شِرْكٌ إِنَّهُ مَنْ عَمِلَ لِلنَّاسِ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى النَّاسِ وَ مَنْ عَمِلَ لِلَّهِ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اللَّهِ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 401 روایة:3@*@
ترجمه :
امام صادق (ع) فرمود: هرگونه ریائى شركست، هر كهه براى مردم كار كند، پاداشش بعهده مردم است و هر كه براى خدا كار كند، ثوابش بر خداست.
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَیْدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ جَرَّاحٍ الْمَدَائِنِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَنْ كانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صالِحاً وَ لا یُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً قَالَ الرَّجُلُ یَعْمَلُ شَیْئاً مِنَ الثَّوَابِ لَا یَطْلُبُ بِهِ وَجْهَ اللَّهِ إِنَّمَا یَطْلُبُ تَزْكِیَةَ النَّاسِ یَشْتَهِى أَنْ یُسْمِعَ بِهِ النَّاسَ فَهَذَا الَّذِى أَشْرَكَ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ ثُمَّ قَالَ مَا مِنْ عَبْدٍ أَسَرَّ خَیْراً فَذَهَبَتِ الْأَیَّامُ أَبَداً حَتَّى یُظْهِرَ اللَّهُ لَهُ خَیْراً وَ مَا مِنْ عَبْدٍ یُسِرُّ شَرّاً فَذَهَبَتِ الْأَیَّامُ أَبَداً حَتَّى یُظْهِرَ اللَّهُ لَهُ شَرّاً
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 401 روایة:4@*@
ترجمه :
امام صادق (ع) درباره قول خداى عزوجل: «هر كه امید لقاء پروردگارش را دارد باید عملى صالح كند و در عبادت پروردگارش هیچكس را شریك نسازد. 11 سوره 18» فرمود: شخصى كار ثوابى میكند و مقصودش خدا نیست، بلكه میخواهد مردم بشنوند و او را بستایند، اینست كسیكه در عبادت پروردگارش شریك میآورد، سپس فرمود: هرگز نباشد بندهئیكه در نهان كار خیرى كند و روزگار بگذرد، جز آنك خدا برایش خیرى ظاهر سازد، و هرگز بندهاى نباشد كه در نهان شرى كند و روزگار بگذرد، جز آنكه خدا برایش خیرى ظاهر سازد، و هرگز بندهاى نباشد كه در نهان شرى كند و روزگار بگذرد، جز آنكه خدا برایش شرى آشكار كند.
توضیح : مرحوم مجلسى گوید: اى یظهر الله ذلك العمل الخفى للناس... یعنى خدا همان عمل نهانش را براى مردم آشكار كند تا او را بستایند و علاوه بر ستایش خدا، ستایش مردم را هم تحصیل كند، ولى طبق تفسیر ایشان میبایست عبارت روایت یظهره الله خیره یا یظهره الله لهالخیر باشد ولى با نكره بودن خیر درست نمیاید، همچنین نسبت بجمله دوم.
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى بْنِ عُبَیْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَرَفَةَ قَالَ قَالَ لِیَ الرِّضَا ع وَیْحَكَ یَا ابْنَ عَرَفَةَ اعْمَلُوا لِغَیْرِ رِیَاءٍ وَ لَا سُمْعَةٍ فَإِنَّهُ مَنْ عَمِلَ لِغَیْرِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إِلَى مَا عَمِلَ وَیْحَكَ مَا عَمِلَ أَحَدٌ عَمَلًا إِلَّا رَدَّاهُ اللَّهُ إِنْ خَیْراً فَخَیْرٌ وَ إِنْ شَرّاً فَشَرٌّ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 402 روایة:5@*@
ترجمه :
محمد بن عرفه گوید: امام رضا علیه السلام فرمود: واى بر تو اى پس عرفه، كار كنید، نه بمنظور ریا و بگوش مردم رسیدن، زیرا هر كه براى غیر خدا كار كند، خدا او را بكارش واگذارد واى بر تو، كسى عملى نكند جز آنكه خدا عبائى بر او پوشاند (از جنس همان عملش) اگر عملش خوب باشد عباى خوب و اگر بد باشد عباى بد.
توضیح : ردا بمعنى عبا و پوستین و هرجامه ایستكه آنرا روى لباسها پوشند و تشبیه اثر و نتیجه عمل با آن از نظر آشكار بودن و فرا گرفتن آنست.
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ عُمَرَ بْنِ یَزِیدَ قَالَ إِنِّی لَأَتَعَشَّى مَعَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع إِذْ تَلَا هَذِهِ الْآیَةَ بَلِ الْإِنْسانُ عَلى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ وَ لَوْ أَلْقى مَعاذِیرَهُ یَا أَبَا حَفْصٍ مَا یَصْنَعُ الْإِنْسَانُ أَنْ یَتَقَرَّبَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِخِلَافِ مَا یَعْلَمُ اللَّهُ تَعَالَى إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص كَانَ یَقُولُ مَنْ أَسَرَّ سَرِیرَةً رَدَّاهُ اللَّهُ رِدَاءَهَا إِنْ خَیْراً فَخَیْرٌ وَ إِنْ شَرّاً فَشَرٌّ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 402 روایة:6@*@
ترجمه :
عمر بن یزید گوید: همراه امام صادق (ع) شام مىخوردم كه ناگاه این آیه را تلاوت فرمود: «بلكه انسان بخود بیناست، اگر چه عذرها براى خود تراشد 14 سوره 75» اى ابا حفص! انسان چه مىكند (چرا چنین میكند و چه ثمرى براى او دارد) كه بسوى خداى عزوجل تقرب جوید بخلاف آنچه خدایتعالى از باطن او میداند (مانند كسیكه نماز بخواند و مقصودش نمایش بمردم باشد) رسولخدا (ص) مىفرمود: هر كه نیتى در دل داشته باشد، خدا لباسى مناسب آن بر او پوشد، اگر خوب باشد خوب و اگر بد باشد بد.
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّكُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ النَّبِیُّ ص إِنَّ الْمَلَكَ لَیَصْعَدُ بِعَمَلِ الْعَبْدِ مُبْتَهِجاً بِهِ فَإِذَا صَعِدَ بِحَسَنَاتِهِ یَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اجْعَلُوهَا فِى سِجِّینٍ إِنَّهُ لَیْسَ إِیَّایَ أَرَادَ بِهَا
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 402 روایة:7@*@
ترجمه :
پیغمبر (ص) فرمود: فرشته عمل بندهاى را بالا مىبرد و از آن مسرور است، ولى چون آن عمل را كه بصورت حسناتست. بالا برد، خداى عزوجل فرماید: آن اعمالرا در سجین (دیوان أعمال گنهكاران) گذارید. زیرا آن بنده این أعمالرا براى من بجا نیاورده.
وَ بِإِسْنَادِهِ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع ثَلَاثُ عَلَامَاتٍ لِلْمُرَائِى یَنْشَطُ إِذَا رَأَى النَّاسَ وَ یَكْسَلُ إِذَا كَانَ وَحْدَهُ وَ یُحِبُّ أَنْ یُحْمَدَ فِى جَمِیعِ أُمُورِهِ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 402 روایة:8@*@
ترجمه :
امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: ریاكار سه نشانه دارد چون مردم را بیند (در عبادت) بنشاط آید، و هر گاه تنها باشد كسل شود، و دوست دارد كه در هر كارى او را بستایند.
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِیسَى عَنْ عَلِیِّ بْنِ سَالِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنَا خَیْرُ شَرِیكٍ مَنْ أَشْرَكَ مَعِى غَیْرِى فِى عَمَلٍ عَمِلَهُ لَمْ أَقْبَلْهُ إِلَّا مَا كَانَ لِى خَالِصاً
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 403 روایة:9@*@
ترجمه :
امام صادق (ع) فرمود: خداى عزوجل فرماید: من بهترین شریكم، (پس اى بنده دیگرى را در عبادت شریك من مساز زیرا) هر كس در علمى كه انجام میدهد، دیگرى را شریك من سازد از او نپذیرم، جز عملیكه خالص براى من باشد.
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ دَاوُدَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ أَظْهَرَ لِلنَّاسِ مَا یُحِبُّ اللَّهُ وَ بَارَزَ اللَّهَ بِمَا كَرِهَهُ لَقِیَ اللَّهَ وَ هُوَ مَاقِتٌ لَهُ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 403 روایة:10@*@
ترجمه :
امام صادق (ع) فرمود: هر كه بمردم نشان دهد آنچه خدا دوست دارد و بخدانشان دهد (با خدا مبارزه كند) به آنچه ناپسند دارد، خدا را ملاقات كند در حالیكه او را دشمن داشته باشد.
أَبُو عَلِیٍّ الْأَشْعَرِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ فَضْلٍ أَبِی الْعَبَّاسِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَا یَصْنَعُ أَحَدُكُمْ أَنْ یُظْهِرَ حَسَناً وَ یُسِرَّ سَیِّئاً أَ لَیْسَ یَرْجِعُ إِلَى نَفْسِهِ فَیَعْلَمَ أَنَّ ذَلِكَ لَیْسَ كَذَلِكَ وَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ بَلِ الْإِنْسانُ عَلى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ إِنَّ السَّرِیرَةَ إِذَا صَحَّتْ قَوِیَتِ الْعَلَانِیَةُ
الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنْ مُعَاوِیَةَ عَنِ الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع مِثْلَهُ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 403 روایة:11@*@
ترجمه :
امام صادق (ع) فرمود: چه مىكند آنكه از شما خوبىرا ظاهر بدى را در باطن میدارد مگر بباطن خود مراجعه نمیكند تا بداند موضوع چنان نیست، در صورتیكه خداى عزوجل میفرماید: «بلكه انسان بخود بیناست، اگر چه عذرها براى خود تراشد 14 سوره 75» باطن هرگاه درست شد ظاهر هم نیرومند مىشود (اعضاء و جوارحش بعبادت توانا و محكم میشود بر خلاف ریاكار كه در عبادت براى خداست و كسل است).
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ صَالِحِ بْنِ السِّنْدِیِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مَا مِنْ عَبْدٍ یُسِرُّ خَیْراً إِلَّا لَمْ تَذْهَبِ الْأَیَّامُ حَتَّى یُظْهِرَ اللَّهُ لَهُ خَیْراً وَ مَا مِنْ عَبْدٍ یُسِرُّ شَرّاً إِلَّا لَمْ تَذْهَبِ الْأَیَّامُ حَتَّى یُظْهِرَ اللَّهُ لَهُ شَرّاً
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 403 روایة:12@*@
ترجمه :
امام صادق (ع) فرمود: بندهاى نیست كه در نهان كار خیرى كند، جز آنكه روزگارى نگذشته، خدا براى او خیرى ظاهر كند، و بندهاى نیست كه در نهان كار شرى كند، جز اینكه روزگارى نگذشته، خدا برایش شرى ظاهر كند.
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ یَحْیَى بْنِ بَشِیرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ أَرَادَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْقَلِیلِ مِنْ عَمَلِهِ أَظْهَرَ اللَّهُ لَهُ أَكْثَرَ مِمَّا أَرَادَ وَ مَنْ أَرَادَ النَّاسَ بِالْكَثِیرِ مِنْ عَمَلِهِ فِى تَعَبٍ مِنْ بَدَنِهِ وَ سَهَرٍ مِنْ لَیْلِهِ أَبَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَّا أَنْ یُقَلِّلَهُ فِى عَیْنِ مَنْ سَمِعَهُ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 404 روایة:13@*@
ترجمه :
امام صادق (ع) فرمود: هر كه با عمل اندكش، خداى عزوجل را قصد كند، خدا هم بیشتر از آنچه قصد كرده برایش نمایان سازد، و هر كه با عمل بسیار و رنج تن و بیدار خوابى شبش، مردم را قصد كند، خداى عزوجل حتماً عملش را در نظر شنوندگان كم جلوه دهد.
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّكُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص سَیَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ تَخْبُثُ فِیهِ سَرَائِرُهُمْ وَ تَحْسُنُ فِیهِ عَلَانِیَتُهُمْ طَمَعاً فِى الدُّنْیَا لَا یُرِیدُونَ بِهِ مَا عِنْدَ رَبِّهِمْ یَكُونُ دِینُهُمْ رِیَاءً لَا یُخَالِطُهُمْ خَوْفٌ یَعُمُّهُمُ اللَّهُ بِعِقَابٍ فَیَدْعُونَهُ دُعَاءَ الْغَرِیقِ فَلَا یَسْتَجِیبُ لَهُمْ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 404 روایة:14@*@
ترجمه :
رسولخدا (ص) فرمود: زمانى براى مردم پیش آید كه براى طمع دنیا باطنشان پلید و ظاهرشان زیبا باشد، و از ظاهر خویش ثواب خدا را مقصود نداشته باشند، دینشان ریا باشد و ترس از خدا بآنها آمیخته نشده باشد: خدا آنها را مجازاتى همگانى كند، سپس مانند كسیكه غرق مىشود، دعا كنند و خدا مستجاب نكند.
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ عُمَرَ بْنِ یَزِیدَ قَالَ إِنِّی لَأَتَعَشَّى مَعَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع إِذْ تَلَا هَذِهِ الْآیَةَ بَلِ الْإِنْسانُ عَلى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ وَ لَوْ أَلْقى مَعاذِیرَهُ یَا أَبَا حَفْصٍ مَا یَصْنَعُ الْإِنْسَانُ أَنْ یَعْتَذِرَ إِلَى النَّاسِ بِخِلَافِ مَا یَعْلَمُ اللَّهُ مِنْهُ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص كَانَ یَقُولُ مَنْ أَسَرَّ سَرِیرَةً أَلْبَسَهُ اللَّهُ رِدَاءَهَا إِنْ خَیْراً فَخَیْرٌ وَ إِنْ شَرّاً فَشَرٌّ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 404 روایة:15@*@
ترجمه :
(این روایت عین روایت ششم این بابست كه ترجمه آن گذشت و تنها در جمله یعتذر الى الناس و جمله ألبسه با آن اختلاف دارد كه شاید بجهت همین اختلاف تكرار شده، و ممكن است از اشتباهات نساخ باشد، زیرا از لحاظ سندهم با آن روایت اختلاف ندارد).
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع أَنَّهُ قَالَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْعَمَلِ أَشَدُّ مِنَ الْعَمَلِ قَالَ وَ مَا الْإِبْقَاءُ عَلَى الْعَمَلِ قَالَ یَصِلُ الرَّجُلُ بِصِلَةٍ وَ یُنْفِقُ نَفَقَةً لِلَّهِ وَحْدَهُ لَا شَرِیكَ لَهُ فَكُتِبَ لَهُ سِرّاً ثُمَّ یَذْكُرُهَا وَ تُمْحَى فَتُكْتَبُ لَهُ عَلَانِیَةً ثُمَّ یَذْكُرُهَا فَتُمْحَى وَ تُكْتَبُ لَهُ رِیَاءً
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 404 روایة:16@*@
ترجمه :
حضرت ابیجعفر (ع) فرمود: نگهدارى عمل از خود عمل سختتر است، راوى عرض كرد: نگهدارى عمل چیست؟ فرمود: مردى براى خداى یگانه بىشریك بخششى مىكند و خرجى مینماید، برایش عمل نهانى نوشته میشود (كه پذیرفته خداست و ثواب دارد) سپس كارش را بزبان میآورد و برایش عمل آشكار مینویسند (كه ثوابش كمتر است) باز هم بزبان میآورد، تا آنرا محو كرده، برایش ربا مىنویسد (كه علاوه بر آنكه ثواب ندارد مستحق عقابست).
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِیِّ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ص اخْشَوُا اللَّهَ خَشْیَةً لَیْسَتْ بِتَعْذِیرٍ وَ اعْمَلُوا لِلَّهِ فِى غَیْرِ رِیَاءٍ وَ لَا سُمْعَةٍ فَإِنَّهُ مَنْ عَمِلَ لِغَیْرِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إِلَى عَمَلِهِ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 405 روایة:17@*@
ترجمه :
أمیرالمؤمنین (ص) فرمود: از خدا چنان بترسید كه محتاج عذر خواهى نباشید (كه مقصر نباشید) و بدون ریا و قصد شهوت براى خدا كار كنید، زیرا هر كه براى غیر خدا كار كند، خدا او را بعملش وا گذارد.
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ جَمِیلِ بْنِ دَرَّاجٍ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ یَعْمَلُ الشَّیْءَ مِنَ الْخَیْرِ فَیَرَاهُ إِنْسَانٌ فَیَسُرُّهُ ذَلِكَ فَقَالَ لَا بَأْسَ مَا مِنْ أَحَدٍ إِلَّا وَ هُوَ یُحِبُّ أَنْ یَظْهَرَ لَهُ فِى النَّاسِ الْخَیْرُ إِذَا لَمْ یَكُنْ صَنَعَ ذَلِكَ لِذَلِكَ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 405 روایة:18@*@
ترجمه :
زراره گوید: از امام باقر (ع) پرسیدم راجع بمردیكه كارى خیرى میكند و شخصى او را مىبیند و او خوشش میآید: فرمود: عیب ندارد، هر كس دوست دارد و خوبیش میان مردم نمایان شود بشرط آنكه عمل را بآن قصد انجام ندهد.