بَابُ اِجتِنابُ المَحارِم
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ كَثِیرٍ الرَّقِّیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِى قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ قَالَ مَنْ عَلِمَ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَرَاهُ وَ یَسْمَعُ مَا یَقُولُهُ وَ یَفْعَلُهُ مِنْ خَیْرٍ أَوْ شَرٍّ فَیَحْجُزُهُ ذَلِكَ عَنِ الْقَبِیحِ مِنَ الْأَعْمَالِ فَذَلِكَ الَّذِى خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 126 روایة:1@*@
ترجمه :
امام صادق (ع) درباره قول خداى عزوجل «و براى آنكه از مقام پروردگارش ترسد دو بهشت است، 46 سوره 55» فرمود: هر كه بداند خداى عزوجل او را میبیند و هر چه میگوید و میكند از خیرو شر میشنود (آگاهست) و همین دانش او را از كارهاى زشت باز دارد، كسى است كه از مقام پروردگارش ترسیده و خود را از هوس باز داشته است.
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عُمَرَ الْیَمَانِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ كُلُّ عَیْنٍ بَاكِیَةٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ غَیْرَ ثَلَاثٍ عَیْنٍ سَهِرَتْ فِى سَبِیلِ اللَّهِ وَ عَیْنٍ فَاضَتْ مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَ عَیْنٍ غُضَّتْ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 126 روایة:2@*@
ترجمه :
امام باقر (ع) فرمود: هر چشمى روز قیامت گریانست، جز سه چشم: چشمى كه در راه خدا شب را بیدار باشد و چشمى كه از ترس خدا گریان شود و چشمى كه از محرمات خدا بسته شود.
عَلِیٌّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ یُونُسَ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ فِیمَا نَاجَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مُوسَى ع یَا مُوسَى مَا تَقَرَّبَ إِلَیَّ الْمُتَقَرِّبُونَ بِمِثْلِ الْوَرَعِ عَنْ مَحَارِمِی فَإِنِّی أُبِیحُهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ لَا أُشْرِكُ مَعَهُمْ أَحَداً
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 127 روایة:3@*@
ترجمه :
امام صادق (ع) فرمود: در ضمن آنچه خداى عزوجل با موسى (ع) مناجات فرمود، این بود كه: اى موسى! تقرب جویندگان بمن بچیزى مانند پرهیز از محرماتم تقرب نجستهاند. همانا من اقامت در بهشتهاى جاودانه را بآنها اجازه دهم و دیگرى را با آنها شریك نسازم (یعنى بهشتهاى عدن مختص پرهیزكاران از محرماتست).
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عُبَیْدَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مِنْ أَشَدِّ مَا فَرَضَ اللَّهُ عَلَى خَلْقِهِ ذِكْرُ اللَّهِ كَثِیراً ثُمَّ قَالَ لَا أَعْنِى سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ إِنْ كَانَ مِنْهُ وَ لَكِنْ ذِكْرَ اللَّهِ عِنْدَ مَا أَحَلَّ وَ حَرَّمَ فَإِنْ كَانَ طَاعَةً عَمِلَ بِهَا وَ إِنْ كَانَ مَعْصِیَةً تَرَكَهَا
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 127 روایة:4@*@
ترجمه :
امام صادق (ع) فرمود، سختتر چیزیكه خدا بر خلقش واجب ساخته، ذكر بسیار خداست، مقصود گفتن سبحان الله و الحمد الله و لا اله الا الله و الله اكبر نیست، اگر چه این هم از جمله ذكر است، بلكه مقصود یاد آوردن خداست در آنچه حلال و حرام فرموده كه اگر طاعت خداست عمل كند و اگر معصیت است ترك نماید.
ابْنُ أَبِى عُمَیْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ خَالِدٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَدِمْنا إِلى ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ إِنْ كَانَتْ أَعْمَالُهُمْ أَشَدَّ بَیَاضاً مِنَ الْقَبَاطِیِّ وَ لَكِنْ كَانُوا إِذَا عَرَضَ لَهُمُ الْحَرَامُ لَمْ یَدَعُوهُ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 127 روایة:5@*@
ترجمه :
سلیمان بن خالد گوید: از امام صادق (ع) این قول خداى عزوجل را پرسیدم: «و بكردارهائى كه انجام دادهاند پردازیم و آنها را غبارى پراكنده كنیم،23 سوره 25» فرمود: هان بخدا سوگند كردارهاى ایشان سفیدتر از پارچههاى نازك مصرى بود، ولى چون بحرامىبر میخوردند، از آن دست بر نمیداشتند.
شرح : مفسرین قرآن ذیل آیه شریفه و شارحین اصول كافى ذیل این حدیث مطالبى مفصل راجع به احباط و تكفیر و عقاید فرقاسلامىدر آن باره ذكر نمودهاند، ولى خلاصه و عصاره آنها كه مناسب این مختصر است، اینستكه.
مقصود از كردارهاى سفیدتر از آن پارچهها، مانند مهمان نوازى وصله رحم و فریادرسى گرفتار آنست كه همه آنها اعمالى است محبوب ومطلوب شارع و بهمین جهت آنها را بسیار سفید دانسته است و مقصود از غبار پراكنده، ذرات ریز و كوچكىاست كه در شعاع آفتاب از روزنه اتاق دیده میشود و كنایه از اینستكه این كردار و اعمال پسندیده و مطلوب بواسطه عدمپرهیز از حرام بىاثر و نتیجه میگردد، و اجر و ثوابیرا كه خداى متعال در برابر اعمال وعده فرموده است، بچنینشخصى عطا نمیفرماید.
عَلِیٌّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّكُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ تَرَكَ مَعْصِیَةً لِلَّهِ مَخَافَةَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَرْضَاهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 128 روایة:6@*@
ترجمه :
امام صادق (ع) از قول رسولخدا (ص) فرماید: هر كه گناهى را بواسطه ترس از خداى تبارك و تعالى ترك كند، خدا او را در روز قیامت خوشنود گرداند.