آیه
وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ تَرَی الَّذِینَ کَذَبُواْ عَلَی اللَّهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌ أَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْویً لِّلْمُتَکَبِّرِینَ
ترجمه
و روز قیامت کسانی را که بر خدا دروغ بستند رو سیاه میبینی، آیا در دوزخ جایگاهی برای متکبّران نیست؟
نکته ها
دروغ بستن به خداوند نمونههای بسیار دارد، از جمله:
الف) برای خداوند شریک قرار دادن.
ب) خدا را به چیزی شبیه کردن.
ج) فرشتگان را فرزند خدا دانستن.
د) کار زشت خود را به خداوند نسبت دادن.
ه) ادّعای خدایی یا پیامبری کردن.
و) تحریف و بدعت در قوانین الهی.
در روایات میخوانیم: اگر شخصی حدیثی را جعل کند و به امامان معصوم علیهم السلام نسبت دهد در حقیقت به خداوند دروغ بسته است، زیرا سخن اهل بیت علیهم السلام از رسول اکرم صلی الله علیه وآله و سخن پیامبر از خداست.**تفسیر برهان***
پیام ها
1- کسانی که وجههی نورانی خداوند را با دروغ تاریک میکنند، کیفرشان آن است که صورت خودشان در قیامت سیاه شود. «کذبوا علی اللّه وجوههم مسودّة»
2- گرچه سیاهیِ طبیعی عیب نیست، (نظیر سیاهی مو و چشم) امّا سیاهی عارضی نشانهی حقارت و ذلّت است. «وجوههم مسودّة»
3- روسیاهی واقعی و سیاهی دل در قیامت ظاهر میشود. «وجوههم مسودّة»
4- انگیزهی دروغ بستن به خداوند تکبّر است. «کذبوا علی اللّه... للمتکبّرین»