تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر سوره زمر
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 39. زمر آیه 53

آیه
قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُواْ عَلَی‏ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُواْ مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ‏
ترجمه
بگو: «ای بندگان من که بر نفس خویش اسراف (و ستم) کرده‏اید! از رحمت خداوند مأیوس نشوید، همانا خداوند همه‏ی گناهان را می‏بخشد، زیرا که او بسیار آمرزنده و مهربان است.»
نکته ها
آیات قبل تهدیدی برای افراد مغرور بود و این آیه به گناهکاران پشیمان بشارت می‏دهد.
در تمام کلمات این آیه لطف و مهر الهی نهفته است:
1. پیام بشارت را رسول خدا صریحاً اعلام کند. «قل»
2. خداوند انسان را مخاطب قرار داده است. «یا»
3. خداوند همه را بنده‏ی خود و لایق دریافت رحمتش دانسته است. «عبادی»
4. گناهکاران بر خود ستم کرده‏اند و به خدا ضرری نرسانده‏اند. «اسرفوا علی انفسهم»
5. یأس از رحمت، حرام است. «لا تقنطوا»
6. رحمت او محدود نیست. «رحمة اللّه» («رحمة اللّه» به جای «رحمتی» رمز جامعیّت رحمت است، چون لفظ «اللّه» جامع‏ترین اسم اوست).
7. وعده‏ی رحمت قطعی است. «انّ اللّه»
8. کار خداوند بخشش دائمی است. «یغفر»
9. خداوند همه‏ی گناهان را می‏بخشد. «الذنوب»
10. خداوند بر بخشش همه‏ی گناهان تأکید دارد. «جمیعاً»
11. خدا بسیار بخشنده و رحیم است. «انّه هو الغفور الرحیم»
خداوند با این همه رأفت و مهربانی اعلام می‏کند که تهدیدهای آیات قبل، برای تربیت انسان‏هاست نه انتقام و کینه.
در فرهنگِ قرآن، اسراف معنای وسیعی دارد که علاوه بر اسراف در مال، شامل اسراف در نفس و جان نیز می‏شود. بدین معنی که انسان در بهره‏گیری از استعدادها و ظرفیّت‏های وجودی خود از حدّ اعتدال خارج شده و دچار افراط و تفریط گردد.
مراد قرآن از اینکه می‏فرماید: خداوند همه گناهان را می‏بخشد، آن نیست که انسان گناه کند و بگوید خدا می‏آمرزد، بلکه مراد آن است که همه گناهان هر قدر هم بزرگ باشند قابل آمرزش است و نباید از رحمت الهی مأیوس بود و طبیعتاً راه دریافت آمرزش الهی، توبه و جبران گناه است که در آیه بعد آمده است.
پیام ها
1- قوانین و احکام الهی در حد اعتدال است و نافرمانی مردم، تجاوز از حدّ اعتدال است. «اسرفوا علی انفسهم»
2- در بخشش الهی نوع گناه و مقدار آن تفاوتی ندارد. «الذنوب جمیعاً»
3- یأس از رحمت الهی جایز نیست. «لا تقنطوا»
4- آمرزش گناه اقتضای رحمت خداوند است. «رحمة اللّه انّ اللّه یغفر»
5 - امید به مغفرت زمینه آمرزش است. «لا تقنطوا... انّ اللّه یغفر»
6- این خداوند است که همه لغزش‏ها را می‏بخشد. «انّه هو الغفور» به جای «انّه الغفور»