آیه
وَمَن نُّعَمِّرْهُ نُنَکِّسْهُ فِی الْخَلْقِ أَفَلَا یَعْقِلُونَ
ترجمه
و هر که را طول عمر دهیم، او را در آفرینش واژگونه میکنیم. (حافظهاش به فراموشی سپرده میشود، قدرتش به ضعف میگراید و قامتش خم میگردد) آیا تعقّل نمیکنند؟
نکته ها
در آیات قبل خداوند فرمود: اگر بخواهیم چشم را نابینا و قیافهها را دگرگون میکنیم؛ این آیه نمونهای از این دگرگونی را در مورد سالمندان بیان میکند.
«ننکّسه» از «تنکیس» به معنای واژگون کردن و مراد از آن بازگشت انسان به حالت کودکی است. علمش به جهل و فراموشی تبدیل میشود، قدرتش رو به ضعف میرود و سعهی صدرش به زود رنجی میرسد، حسّاسیتش زیاد و اشکش روان میشود.
پیام ها
1- عمر به دست خداست. «نعمّره»
2- سنّت خداوند بر آن است که پیری همراه با شکستگی باشد. «نعمّره ننکّسه» گرچه آثار عمر طولانی به دست خداست. آن جا که خداوند اراده کند، افرادی مثل نوح و مهدیعلیهما السلام عمر طولانی میکنند و شکسته هم نمیشوند.
4- انسان هم باید به فکر از دست رفتن نعمتها باشد. «طمسنا، مسخنا» و هم به فکر ضعیف شدن آنها. «ننکّسه فی الخلق أفلا یعقلون»