آیه
وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّقُواْ مَا بَیْنَ أَیْدِیکُمْ وَمَا خَلْفَکُمْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ
وَمَا تَأْتِیهِم مِّنْ آیَةٍ مِّنْ آیَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا کَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِینَ
ترجمه
و هرگاه به آنان گفته شود از (مجازات دنیا) که پیش روی شماست و از (مجازات آخرت) که به دنبال شماست پروا کنید تا شاید مورد رحمت قرار گیرید (اِعراض میکنند).
و هیچ نشانهای از نشانههای پروردگارشان برای آنان نمیآید مگر آن که از آنها روی گردانند.
نکته ها
در آیات قبل به نعمتهای الهی اشاره شد که اگر دقّت کنند همه آنها نشانهای از قدرت و حکمت و لطف اوست. در این آیات میفرماید: لجاجت آنان به قدری است که نه از نشانهها درس میگیرند و نه به موعظهها گوش میدهند که به آنها گفته میشود: از انجام کارهایی که عقوبت دنیا و عذاب آخرت را به دنبال دارد بپرهیزید، تا خداوند گذشته شما را ببخشد و شما را مورد لطف خود قرار دهد.
پیام ها
1- با امر به معروف حجت را بر افراد تمام کنید. «قیل لهم اتّقوا»
2- تقوا، رمز دریافت رحمت الهی است. «اتّقوا... لعلّکم ترحمون»
3- برای اتمام حجّت، انواع استدلالها را مطرح کنید. «آیة من آیات ربّهم»
4- نشانههای خدا بسیار است، امّا پذیرش مردم اندک است. «آیات ربّهم... عنها معرضون»